18 Tadaw ta dai na natatapos an sakong kasakitan? Tadaw ta dai na nabobolong an sakong mga lugad? Tinutuyo mo daw na, para sako, ika magin arog sa sarong sapa na nagmamara sa tig-init?”
Kagurangnan, isinikwal mo na daw nanggad an Juda? Kinakaongisan mo na daw an mga tawo sa Sion? Tadaw ta kinulogan mo kami nin marahay, kaya dai na kami maoomayan? Naghanap kami nin katoninongan, alagad mayo nin nag-abot na karahayan; naglaom kami na maomayan, alagad an nag-abot katakotan.
Sinugo kan mayayaman an saindang mga sorogoon tanganing magharok; nagduman sinda sa mga bubon, alagad mayo sinda nin nakuang tubig; nagbalik sinda na mayo nin laog an mga tapayan. Huli sa kasosopgan saka pagkaribong, tinahoban ninda an saindang mga lalawogon.
Kagurangnan, dinaya mo ako, asin ako nadaya mo. Mas makosog ka ki sa sako, asin dinaog mo ako. Nagin ngingisihan ako sa bilog na aldaw; pinag-oolog-olog ako kan lambang saro.
Tadaw ta nag-aagrangay kamo manongod kan saindong kulog? Dai na mabobolong iyan. Pinadusahan ko kamo nin siring kaini huli ta dakula an saindong karatan asin kadakul kan saindong ginibong kasalan.
Dai na mabobolong an mga lugad nin Samaria, asin madali na man na magtios sa siring na paagi an Juda; an pagkarumpag nakaabot na sa mga trangkahan nin Jerusalem, sa lugar na pinag-eerokan kan sakong banwaan.”