An aldaw kan Kagurangnan maabot—an makuring aldaw na idto kan saiyang naglalaad na kabangisan asin kaanggotan. An daga magigin sarong kalangtadan asin magagadan an gabos na makasalan.
Dai magkakaigwa nin leon diyan; mayo nin mabangis na hayop na maagi sa dalan na iyan. An mga ilinigtas nin Kagurangnan maglalakaw sa dalan na iyan pasiring sa saindang harong.
Sinugo niya ako tanganing ipagrukyaw na duminatong na an panahon kan pagligtas nin Kagurangnan sa saiyang banwaan, asin kan pagkadaog kan saindang mga kaiwal. Sinugo niya ako tanganing rangahon an mga nagmomondo,
Kumurahaw kamo nin panggagana laban saiya sa palibot kan syudad! Nagsuko na an Babilon; bagsak na an saiyang bantayan asin rumpag na an saiyang mga kudal. Huli ta iyo ini an pagbalos ko. Balosa nindo siya; giboha nindo saiya an ginibo niya sa iba.
Maghale kamo sa Babilonia! Iligtas nindo an sadiri nindong buhay! Dai nindo ipahamak an saindong sadiri nin huli kan kasalan kan Babilonia. Binabalos ko siya ngunyan asin pinapadusahan kan maninigo saiya.
An sakong banwaan nin Israel mabalos sa Edom para sako, asin ipapamate ninda sa Edom an dakula kong kaanggotan. Maaaraman kan Edom na ako an Kagurangnan, kun ipahiling ko na sainda an pagbalos ko sainda.” An Kagurangnan Dios an nagtaram.
Kaya hinanyoga Josue, ika na Halangkaw na Padi; dangoga man nindo, kamong mga kapwa niya padi, kamo na iyo an tanda kan marahay na pangyayari sa maabot na aldaw: ipapahayag ko an sakong sorogoon, na inaapod An Sanga!
Kan oras man sanang iyan naglinog nin makosog asin narumpag an ikasampolong kabtang kan syudad; pitong ribo katawo an nagadan. Sa makuring takot kan mga natadang buhay, inomaw ninda an Dios nin langit.
Mag-ogma ka, O kalangitan, huli kan saiyang pagkarumpag! Mag-ogma kamo, mga banal, mga apostol asin mga propeta, huli ta hinukoman na siya nin Dios dahel kan ginibo niya saindo!