20 An Kagurangnan nagsasabi sa saiyang banwaan, “Maabot ako sa Jerusalem sa pagsurog saindo asin sa pagligtas sa gabos na nagbabakle sa saindang kasalan.
Huli ta maski siring sa baybay sa pangpang nin dagat an bilang kan mga tawo sa Israel ngunyan, kadikit sana sainda an makakabalik. Kagadanan an itinagama sa mga tawo, asin maninigo nanggad iyan.
Jerusalem, sumakat ka sa sarong halangkaw na bukid asin ipahayag mo an marahay na bareta! Magkurahaw ka sa makosog na tingog, Sion; ibalangibog mo an marahay na bareta! Magtaram ka asin dai ka matakot. Sabihi an mga banwa nin Juda, “Uya na an saindong Dios!”
Mga nasyon saka mga hade an mag-aataman saimo siring kan pagpasuso nin sarong ina sa saiyang aki. Maaaraman mo na ako, an Kagurangnan, an nagligtas saimo, na an mapangyaring Dios nin Israel an nagpatalingkas saimo.
na an Kagurangnan nagpapahayag sa bilog na kinaban: “Sabihi nindo an banwaan nin Jerusalem na an Kagurangnan madatong tanganing iligtas siya, kaibahan niya an ilinigtas niyang mga tawo.”
Itinao mo samo an gabos na padusa na sinasabi sa Katogonan ni Moises. Alagad maski ngunyan, O Kagurangnan na samong Dios, dai kami naghingowa na mapaogma ka sa paagi nin pagbakle sa samong mga kasalan o sa pagsunod kan saimong katotoohan.
Alagad makakaligtas an nag-aapod sa ngaran nin Kagurangnan. Sosog sa itinaram nin Kagurangnan, ‘An iba sa Jerusalem makakadulag; an sakong pinili makakatagal.’”
Naghulit ako, enot sa Damasco, sunod sa Jerusalem dangan sa bilog na rehiyon nin Judea. Naghulit man ako sa mga pagano, tanganing magbakle saka magbalik sinda sa Dios, asin ipahiling sa gibo na sinda nagbakle.
Hingowahon nindong magkaigwa nin katoninongan sa kaibahan kan gabos; mamuhay kamong banal, huli ta kun mayo kaiyan, mayo nin siisay man na makakahiling sa Kagurangnan.