11 Nag-uungal kami na garo oso; nag-aaguro kami na garo mga salampati. Hinahalat mi an Dios na iligtas kami sa pang-aapi asin sa karatan, alagad mayong nangyayari.
Sadit asin maluya an sakong tingog, asin nag-aguro ako arog sa sarong salampati. Napagal an sakong mga mata sa kahihiling sa langit. Kagurangnan, ligtasan ako sa gabos na kasakitan na ini.
Sa lambang kanto kan tinampo an mga aki mo nagkakapurukan sa kaluyahan; garo sinda mga usa na nagkadarakop sa litag kan paraayam. Namatean ninda an kosog kan kaanggotan nin Dios.
asin bakong ligtas an siisay man sa lugar na saindong dinudumanan. An gabos nindong ginigibo mayong katanosan. Sarong tiko na dalan an saindong linalakawan asin bakong ligtas an siisay man na maglakaw sa dalan na iyan.
Nagsabi an mga tawo, “Ngunyan aram mi na kun tadaw ta dai kami iliniligtas nin Dios sa mga nang-aapi samo. Naghahanap kami nin liwanag alagad kadikloman an samong nakukua.
Kun sarong bubon pa sana nin tubig an sakong payo asin sarong burabod nin luha an mga mata ko, tanganing aldaw-bangging makapagtangis ako para sa mga ginaradan na mga kahimanwa ko.
An nagkapira makakadulag pasiring sa kabukidan siring sa mga salampating tinakot sa mga kapantayan. Sinda gabos mag-aagrangay para sa saindang mga kasalan.
Bakong tudok sa puso an pagpamibi ninda sako, kundi minadarapa saka minaharayo sinda arog kan ginigibo kan mga pagano. Kun namimibi sinda para sa trigo saka arak, linulugad ninda an saindang sadiri siring sa mga pagano. Mga rebelde nanggad sinda!
Arog sa tubig hale sa nagabang dike an mga tawo nagdadaralagan hale sa Nineve! “Ontok! Ontok!” an nadangog na kurahaw— alagad maski saro mayong nagbalik.