9 “Huli sa sakong ngaran pinugol ko an sakong kaanggotan, huli sa sakong kaomawan pinugol ko iyan para saindo; pinugol ko iyan tanganing dai ko kamo mapuho.
Alagad maheherakon an Dios sa saiyang banwaan. Pinatawad niya an saindang kasalan asin dai niya sinda ginadan. Dakul na beses niyang pinugolan an saiyang kaanggotan, asin dai niya pinukaw an saiyang labi-labing kaanggotan.
Tabangi kami, O Dios nin samuyang kaligtasan, huli sa kamurawayan nin saimong ngaran. Ligtasan kami asin patawada an samong mga kasalan, huli kan saimong ngaran.
Huli sa sako man sana, ginigibo ko iyan— dai ko itutugot na pagbasang-basangon an sakong ngaran o na may makihiras kan sakong kamurawayan, na para sa sako nanggad sana asin bakong sa kiisay pa man.”
Nagsasabi an Kagurangnan, “Mayo nin siisay man na minaraot kan marahay na mga ubas; embes kaiyan minagibo sinda nin arak hale sa duga kaiyan. Dai ko man gagadanon an gabos na kabilang sa sakong banwaan—itatada ko idtong mga naglilingkod sako.
Kun maghiro na ako tanganing ikalikay sa kasosopgan an sakong ngaran, maaaraman nindong mga Israelita na ako an Kagurangnan, huli ta an gigibohon ko saindo bako nanggad sosog sa maninigo sa saindong mga maraot na gawe.” An Kagurangnan Dios an nagtaram.
Alagad dai ko iyan ginibo, huli ta mapapasopog an sakong ngaran, huli ta sa atubang kan mga nasyon, saen nag-erok sinda, nagpahayag ako sa mga Israelita na iluluwas ko sinda sa Egipto.
Mababaretaan ini kan mga Cananeo asin kan iba pang nag-eerok sa daga. Papalibotan ninda kami asin gagadanon an lambang saro samo. Ano an gigibohon mo para sa saimong dakulang ngaran?”