Nagsasabi an Kagurangnan, “Maski sadit asin maluya ka, Israel, dai ka matakot; tatabangan taka. Ako, an banal na Dios nin Israel, iyo an nagliligtas saimo.
An banal na Dios nin Israel, an Kagurangnan na nagliligtas saindo, nagsasabi, “Sa pagligtas saindo, mapadara ako nin hukbo laban sa Babilon; gagabaon ko an trangkahan kan syudad, asin an mga kinurahaw kan saiyang namamanwaan magigin pagtangis.
Huli ta ako an Kagurangnan na saimong Dios, an banal na Dios nin Israel, an nagliligtas saimo. Itatao ko an Egipto bilang pantubos sa saimo; an Etiopia saka an Seba, bilang karibay mo.
An Kagurangnan, na naghahade asin nagsusurog sa Israel, an Kagurangnan nin mga hukbo, nasasabi kaini: “Ako an enot, an huri, an iyo sanang Dios; pwera sako mayo na nin ibang Dios.
Gigibohon ko na maggaradanan an mga nang-aapi saindo, asin mabuburat sinda sa sadiri nindang dugo arog sa pagkaburat sa arak. Dangan maaaraman kan katawohan na ako an Kagurangnan, an nagliligtas asin nagpapatalingkas saindo. Maaaraman ninda na ako iyo an mapangyaring Dios nin Israel.”
An saimong Kaglalang magigin siring sa agom mo— Kagurangnan nin mga hukbo an saiyang ngaran. Ililigtas ka kan banal na Dios nin Israel— siya an kagsakop kan bilog na kinaban.
An Dios iyo an naggibo kan kabukidan asin an naglalang kan mga doros. Ipinapahayag niya an saiyang kaisipan sa tawo; ginigibo niyang banggi an aldaw. Naglalakaw siya sa mga alitoktok kan kinaban. Iyo ini an saiyang ngaran: an Kagurangnan, an Dios nin mga hukbo!