Mag-awit sa Dios, mag-awit nin pag-omaw sa saiyang ngaran. Andamon an dalan para sa naglulunad sa mga panganoron. Kagurangnan an saiyang ngaran, mag-ogma sa saiyang atubang!
Magkakaigwa nin sarong dalan duman na aapodon “An Dalan nin Kabanalan.” Mayo nin parakasala na mag-aagi sa dalan na iyan; mayo nin lolong na malagalag sa mga nagsusunod kan dalan na iyan.
Tambonan an gabos na kababan; pantayon an gabos na kabubuldan asin kabukidan. Magigin patag an kabubuldan, asin magigin sarama an mga lugar na bakong sarama.
Magmasid kamo para sa bagong bagay na gigibohon ko. Nangyayari na ini—nahihiling na nindo ini ngunyan! Magibo ako nin sarong dalan sa kalangtadan asin tatawan ko kamo nin mga burabod nin tubig duman.
Nagsasabi an Kagurangnan, “Pabalika sako an sakong banwaan. Halea nindo an gabos na nakakaolang sa saindang agihan! Maggibo kamo asin mag-andam nin tinampo!
Nagsisimbag an Kagurangnan nin mga hukbo, “Ipapadara ko an sakong sugo sa pag-andam kan dalan para sako. Dangan an Kagurangnan na saindong hinahanap bigla na sanang matunga sa saiyang Templo. Maabot an sugo na haloy na nindong mawot na mahiling asin ipapahayag niya an sakong tipan.”