Papatindogon giraray nindo an haloy nang nagkararaot na mga edipisyo sa dati kaining pundasyon. Mimidbidon kamo bilang mga tawong naghirahay kan mga kudal, mga tawong nagpakarhay kan raot na mga harong.”
Kagurangnan, isinikwal mo na daw nanggad an Juda? Kinakaongisan mo na daw an mga tawo sa Sion? Tadaw ta kinulogan mo kami nin marahay, kaya dai na kami maoomayan? Naghanap kami nin katoninongan, alagad mayo nin nag-abot na karahayan; naglaom kami na maomayan, alagad an nag-abot katakotan.
O Jerusalem, ano an masasabi ko para saimo? Saen taka ikakabaing, tanganing ika sakuyang maranga? An pagkarumpag mo arog kahiwas kan kadagatan; siisay an makakahirahay saimo?
Dai nindo pinakosog an mga maluluya, dai binolong an mga naghehelang, dai binugkosan an mga nalugadan, dai ibinalik an mga nalagalag, asin dai hinanap an mga nawara. Embes kaiyan ipinamate nindo sainda an saindong kakurihan saka kadahasan.
“Kan mamatean nin Israel an saiyang helang, asin kan mahiling nin Juda an sadiri niyang mga lugad, nagduman an Israel sa Asiria sa paghahagad nin tabang sa emperador, alagad dai niya kayang paomayan an Israel o bolongon an lugad nin Juda.
Nagsasabi an mga tawo, “Magbaralik na kita sa Kagurangnan! Kinukulogan niya kita, alagad papaomayan niya kita; linugad niya kita, alagad bubugkoson niya an satong mga lugad.