Aram kong dai mo gagadanon an matanos kaiba kan maraot. Dai mo gigibohon iyan! Kun gibohon mo iyan, madadamay an mga matanos sa pagpadusa kan mga maraot. Imposibleng gibohon mo iyan! Matanos an Hukom kan bilog na kinaban!”
Maski ako an hade na pinili nin Dios, ako nanluluya ngunyan na aldaw. Sobra para sako an dahas kan mga aking lalaking ini ni Zeruias. Padusahan logod nin Kagurangnan an mga kriminal na ini sosog sa saindang karatan.”
Kaya nagtataram saimo an Kagurangnan, ‘Papadarahan taka nin karatan. Sisighidon taka asin pupuhoon ko an lambang lalaki sa saimong pamilya, hoben man o gurang.
Kun ako maraot, herak man sako! Alagad kun ako matanos, dai ako makakapaabaw-abaw, huli ta napapano ako nin kasosopgan asin nahihiling ko an sakong kasakitan.
Padusahan mo sinda kan saindang karatan, sosog sa kasalan na naginibohan. Padusahan mo sinda sosog sa saindang ginibo, balosan mo sinda siring sa maninigo.
alagad bako iyan magigin marahay para sa mga tampalasan. An saindang buhay arog sa sarong anino, asin hoben pa sindang magagadan huli ta dai sinda nagkukuyog sa Dios.”
Nagsasabi an Kagurangnan, “Papadusahan ko an kinaban asin an gabos na maraot huli kan saindang mga kasalan. Ibababa ko an gabos na mapaabaw-abaw asin papadusahan ko an gabos na mapalangkaw saka makuri.
An mga pasuso dai na magagadan mantang omboy pa, asin an gabos na tawo maghahalawig an buhay. An mga nakakaabot sa edad na sanggatos, ibibilang na aki pa. An magkagaradan bago kan edad na iyan magigin sarong tanda na pinapadusahan ko sinda.
“Aram ko an gigibohon kong padusa sainda, asin nakasurat na an saindang sentensya. Dai ko papawaraan nin halaga an saindang ginibo; papadusahan ko sinda
huli kan mga kasalan ninda, asin kan kasalan kan saindang mga ginikanan. Nagtutong sinda nin mga insenso sa paganong mga lugar na pagsasambahan asin pinakaraot ako. Kaya papadusahan ko sinda sosog sa saindang mga ginibo.”
Ini an tataramon kan Kagurangnan Dios, “Gigibohon ko saimo an maninigo sa mga ginibo mo, huli ta dai mo pinahalagahan an saimong mga panuga asin tinalikodan mo an tipan.
An nagkakasala iyo an magagadan. An aki dai magtitios huli sa mga kasalan kan saiyang ama, asin an ama dai magtitios huli sa kasalan kan saiyang aki. An marahay na tawo babalosan sosog sa marahay na naginibo niya, asin an maraot na tawo magtitios huli sa maraot na naginibo niya.
Binukasan kan kamot an libro asin nahiling ko na an mag-ibong kaini pano nin surat—nasusuratan ini nin mga panambitan, mga pagmondo, asin mga pag-agrangay.
Ako, an Kagurangnan, an nagtaram. Uminabot na an panahon na dapat akong maghiro. Dai ko paliligtason an saimong mga kasalan; mayo ako nin paliligtason o maheherakan. Papadusahan taka huli kan saimong mga ginibo.” An Kagurangnan Dios an nagtaram.
Kun magtaram akong magagadan an sarong maraot na tawo alagad dai mo siya pinatanidan tanganing mabago an saiyang gawe tanganing makaligtas an saiyang buhay, magagadan siya sa saiyang kasalan, alagad ika an babasolon ko sa saiyang pagkagadan.
Madatong an panahon na maagrangay kamo sa Kagurangnan, alagad dai niya kamo sisimbagon. Dai niya dadangogon an saindong mga pamibi, huli ta maraot an saindong mga gibo.
Alagad kun dai nindo gibohon an saindong panuga, pinapatanidan ko kamo na magkakasala kamo sa Kagurangnan. Tandaan nanggad nindo; papadusahan kamo huli kan saindong kasalan.
Huli ta kita gabos maatubang ki Cristo tanganing hukoman niya. An lambang saro maako kan maninigo saiya, sosog sa saiyang mga marahay o maraot na gibo, kan nabubuhay pa siya sa kinaban na ini.