Alagad nagtataram an Kagurangnan, “Kun matapos ko na an sakong ginigibo sa Bukid nin Sion asin sa Jerusalem, papadusahan ko an emperador nin Asiria huli kan saiyang kapaabaw-abawan saka kapalangkawan.”
An Dios, an ilaw nin Israel, magigin sarong kalayo. An banal na Dios nin Israel magigin sarong laad na mahalon kan gabos, maski kan mga binit saka mga tonok sa saro sanang aldaw.
An Israel mawawaraan nin mga toreng bantayan, asin an kahadean mawawara sa Damasco. An mga taga Siria na matatada magigin sarong kasosopgan siring sa banwaan nin Israel. Ako, an Kagurangnan nin mga hukbo, an nagtaram.”
Madadaog an Asiria sa gera, alagad bako huli sa kapangyarihan nin tawo. Madurulag sa gera an mga taga Asiria asin magigin mga oripon an saindang mga hoben na lalaki.
Huli sa takot, madulag an saindang hade, asin babayaan kan mga opisyal an saindang mga banderang panggera huli sa makuring pagkatakot.” An Kagurangnan an nagtaram—an Kagurangnan na sinasamba sa Jerusalem asin an saiyang kalayo naglalaad duman para sa mga sakripisyo.
An nangyari sa Sodoma saka sa Gomorra kan raoton ko an mga syudad na iyan asin an mga kataraed na mga banwa, mangyayari man sa Babilon. Mayo na nin tawong mag-eerok duman sagkod lamang. Ako, an Kagurangnan, an nagtaram.
Nagsasabi an Kagurangnan, “Papadusahan ko sa atubangan nindo an Babilonia saka an mga namamanwaan niya huli kan gabos na karatan na ginibo niya sa Sion.
Iyo ini an ipinagboot nin Kagurangnan dapit sa mga taga Asiria: “Dai sinda magkakaigwa nin kapagarakian na madara kan saindang ngaran. Raraoton ko an mga ladawan na nasa mga templo kan saindang mga dios. Nag-aandam ako nin lulubngan para sa mga taga Asiria—dai sinda maninigong mabuhay!”
Mayo nin bolong para sa saimong namamatean, asin mayong karahayan an saimong mga lugad. Mag-ooropak an mga makadangog kan saimong pagbagsak. May nakaligtas daw sa saimong mayong ontok na kakurihan?