An Dios an sakong kaligtasan; magsasarig ako saiya asin dai matatakot, huli ta an Kagurangnan Dios iyo an sakong kosog asin awit; siya an sakong nagin kaligtasan.”
Huli ta nagin bantayan ka para sa mga dukha saka sa mga nangangaipo; limpoy sa init asin pailihan sa bagyo. Siring sa sarong bagyo na minatama sa lanob an pagsalakay kan mga makuring tawo,
“O Jerusalem, Jerusalem! Ginagadan mo an mga propeta asin ginagapo mo an mga sinugo nin Dios saimo! Pirang beses nang boot kong tiriponon an saimong mga aki arog kan paglukob nin sarong gunakan sa saiyang mga siwo, alagad habo ka!
Kaya an sumpa saka an panuga iyo an duwang bagay na dai maliliwat, asin dapit kaini an Dios dai nanggad magpuputik. Kaya kita na nakakua saiya nin pailihan, minakosog an boot na magsarig sa paglaom na itinao niya sato.
An mga taga Gibeon nagpadara nin mensahe ki Josue duman sa kampo sa Gilgal: “Dai mo kami pagpabayaan! Magdigdi ka tolos asin tabangan mo kami! Iligtas mo kami huli ta nagkasararo an mga hadeng Amoreo na nag-eerok sa kabubuldan asin sinalakay kami!”