Huli kan sakuyang makangangalas na kabanalan, arog ako sa sarong gapo na nasisingkogan nin mga tawo; arog ako sa sarong siod na madakop sa mga tawo kan kahadean nin Juda saka Israel asin sa mga taga Jerusalem.
Para sa matatada sa makasalan na nasyon na ini na nag-eerok sa mga lugar na winarakan sa sainda, mas marahay pa an magadan ki sa padagos na mabuhay. Ako, an Kagurangnan nin mga hukbo, an nagtaram.”
Inalok mo an mga kaiwal ko na magselebrar nin sarong pyesta nin takot sa palibot ko. Sa aldaw nin saimong kaanggotan, mayo nin nakadulag o natadang buhay. Ginadan ninda an sakong mga aki, na sakong pinadakula asin namotan.
Alagad bibikladon ko an sakong hikot asin dadakopon ko siya. Dangan dadarahon ko siya sa Babilonia. Magagadan siya duman na dai nahihiling an lugar na idto.
Ini an tataramon nin Kagurangnan Dios: “Mapadara ako nin apat na mangirhat na padusa sa Jerusalem—gera, makuring gutom, lalaw na mga hayop, asin peste—tanganing gadanon an mga tawo saka mga hayop.
An aldaw na iyan makakaarog sa tawong duminulag sa leon alagad an nasabatan sarong oso; o arog sa tawong nagpuli sa harong dangan kan magkapot siya sa lanob, kinagat siya nin halas!