Nawilihan nin Kagurangnan an parong kan dolot asin nagsaboot siya, “Dai ko na nanggad susumpaon an kinaban huli sa gibo nin tawo; aram kong maraot an kaisipan kan tawo poon pagkaniaki niya. Dai ko na nanggad paparaon an gabos na nabubuhay arog kan ginibo ko.
Tinumangan mi ika, isinikwal, asin dai sinunod. Inapi mi an iba asin tinalikodan mi ika. Mayong katotoohan an samong mga iniisip; gabos kaputikan an samong mga itinataram.
Alagad dai sinda naghinanyog ni nagkuyog, kundi an lambang saro nagdanay sa katagasan kan saiyang makasalan na puso. Pinagbotan ko sinda na otobon an sakong tipan, alagad habo ninda akong kuyogon. Kaya dinara ko sainda an gabos na padusa na sinasabi sa sakong tipan.”
Masimbag sinda, ‘Dai, tadaw ta magbabago kami? Susundon mi an sadiri nyamong plano asin gabos kami magibo sosog sa katagasan kan maraot nyamong mga puso!’”
huli ta an sakong banwaan naggibo nin duwang kasalan: tinalikodan ninda ako, an burabod nin buhay na tubig, asin naggibo sinda nin mga tangke, may labot na mga tangke na dai nabubugtakan nin tubig.
Sa panahon na iyan, aapodon an Jerusalem na ‘An Trono nin Kagurangnan,’ asin an gabos na nasyon matiripon duman sa pagsamba sako. Dai na ninda susunodon an ipinapagibo sainda kan matagas saka maraot nindang mga puso.
Alagad dai sinda nagkuyog; dai ninda ako dinangog. Ginibo ninda an lambang ipinapagibo sainda kan matagas saka maraot nindang puso. Orog sindang nagin maraot embes na nagin marahay.
Kan an Kagurangnan enot na magtaram sa Israel sa paagi ni Oseas, sinabihan niya ini, “Lakaw dangan mag-agom ka; an agom mo magigin bakong maimbod saimo, asin an mga aki mo magigin arog man saiya. Sa parehong paagi binayaan ako kan sakong banwaan asin dai sinda nagin maimbod sako.”
“Mag-ingat kamo, huli ta dadakopon kamo saka dadarahon sa husgado. Hahampakon kamo sa mga sinagoga; iaatubang kamo sa mga gobernador saka sa mga hade dahel sako tanganing magpatotoo sa atubang ninda.
Nagsimbag si Jesus, “Mag-ingat kamo; dai kamo magpadaya. Huli ta dakul an madigdi sa ngaran ko na magsasabi, ‘Ako an Cristo!’ o ‘Nag-abot na an oras!’ Dai kamo magtubod sainda.
Mag-ingat kamo tanganing dai kamo magin biktima nin siisay man sa paagi nin pilosopia asin kaputikan, sosog sa mga tradisyon nin tawo saka sa mga nagsasakop na espiritu kan kinaban, asin bakong sosog sa katukdoan ni Cristo.
huli ta sinda mismo an nagbabareta kun paano nindo kami inako kan dalawon mi kamo; kun paano an pagtalikod nindo sa mga dios-dios tanganing makapaglingkod kamo sa totoo saka buhay na Dios,
Hingowahon nindo na mayo nin siisay man na magtalikod sa biyaya nin Dios; mayo nin siisay man saindo na magin siring sa sarong mapait na tanom na minatalubo saka ginigikanan nin karibokan asin nakakadigta sa dakul.
Kundi nagdolok kamo sa Bukid nin Sion asin sa syudad kan buhay na Dios, an langitnon na Jerusalem, na may dai mabilang na mga anghel na maogmang nagtitiripon.
Mag-ingat kamo na dai nindo ipagsikwal an nagtataram saindo. Kun dai nakadulag an mga dai nagdangog sa mga patanid nin Dios kan magtaram siya sa paagi ni Moises, kita pa daw an makadulag kun isikwal ta an nagpapatanid sato hale sa langit?
orog pang nakakalinig an dugo ni Cristo, na huli sa daing kataposan na Espiritu, nagdolot kan saiyang buhay bilang daing digtang atang sa Dios, sa paglinig kan satuyang konsyensya sa mga gibong mayo nin halaga tanganing makapaglingkod kita sa Dios na buhay.