Dai nahaloy, naosipan si Jose na naghehelang an saiyang ama. Kaya ipinag-iba niya an duwa niyang aki na si Manases saka si Efraim, asin dinalaw ninda si Jacob.
Dangan benendisyonan niya si Jose: “Bendisyonan logod an mga aking ini nin Dios na pinaglingkodan kan sakong mga magurang na si Abraham asin si Isaac! Bendisyonan logod an mga aking ini nin Dios na nangenot sako sagkod ngunyan!
Bendisyonan logod an mga aking ini kan anghel na nagligtas sako sa gabos na maraot! Huli sa mga aking ini, mabuhay logod an sakong ngaran asin an ngaran kan sakong mga magurang na si Abraham asin si Isaac! Magkaigwa logod sinda nin dakul na aki, asin dakul na kapagarakian!”
Nagpadagos si Jacob, “Jose, an duwa mong aking namundag digdi sa Egipto bago ako nagdigdi, sadiri ko; mga aki ko si Efraim saka si Manases, siring na mga aki ko si Ruben asin si Simeon.
An saimong agom makakaarog sa ubas na namumunga sa laog nin saimong harong, asin an saimong kaakian makakaarog sa sadit pang mga kahoy na oliba sa palibot kan saimong lamesa.
Makokosog an mga sanga kaiyan asin nagin mga setro nin hade. An tinanom na ubas naghalangkaw sagkod sa mga panganoron; nahiling kan gabos na totoong halangkaw asin madahon.
Maski pa magtalubo an Israel siring sa mga doot, ipapadara ko an mainit na doros sa sirangan hale sa desyerto na iyo an mapamara kan saindang mga burabod saka mga bubon. Iyo man iyan an makua kan gabos na bagay na mahalaga.