Pakatapos kan mga pangyayaring ini, nagtaram an Kagurangnan ki Abram sa sarong bisyon, “Dai ka matakot, Abram. Ako an saimong kalasag; dakula nin marahay an saimong magigin premyo.”
Dangan nagtaram saiya an Kagurangnan, “An saimong mga kapagarakian magigin mga dayuhan sa bako nindang daga, magigin mga oripon duman asin pag-aapihon sa laog nin kwatro syentos na taon.
Nahiling ko an sarong anghel nin Kagurangnan na naglulunad sa sarong pulang kabayo. Nag-ontok siya sa tahaw kan mga kahoy na mirto sa sarong kapantayan. Sa likodan niya igwa nin mga kabayong pula, kabang, saka puti.
dangan nagtaram an Kagurangnan, “Dangoga nindo an sakong itataram! Kun may mga propeta saindo, minapahiling ako sainda sa mga bisyon, asin kinakaolay ko sinda sa mga pangatorogan.
Sarong hapon, mag-aalas tres na kaidto, nagkaigwa siya nin bisyon: malinaw niyang nahiling an sarong anghel nin Dios na naglaog sa namumugtakan niya dangan nag-aapod saiya, “Cornelio!”
Kan bangging idto, nagkaigwa nin bisyon si Pablo. Nahiling niya an sarong tawong taga Macedonia na nakatindog saka nakikimaherak saiya, “Dumigdi ka sa Macedonia asin tabangan mo kami!”
Duman sa Damasco igwa nin sarong disipulo na an ngaran Ananias. Inapod siya nin Kagurangnan sa paagi nin sarong bisyon saka sinabihan, “Ananias!” Nagsimbag siya, “Uya ako, Kagurangnan.”
Nagtaram an Kagurangnan ki Gideon, “Dakul nin marahay para sako an saimong mga tawohan tanganing tawan ko sinda nin kapangganahan laban sa mga Midianita. Tibaad isipon nindang nanggana sinda huli sa sainda man sana, asin bakong huli sa tabang ko.
Kan bangging idto, pinagbotan nin Kagurangnan si Gideon, “Bumangon ka asin salakayon mo an kampo kan mga Midianita; itinatao ko saimo an kapangganahan.
Nag-abot an Kagurangnan, nagtindog duman, asin nag-apod arog kan enot, “Samuel! Samuel!” Nagsimbag si Samuel, “Magtaram ka, huli ta naghihinanyog an saimong sorogoon.”