Madya kamo, gadanon ta siya; pakatapos ihulog ta siya sa saro kan mga mamarang bubon. Dangan sabihon tang ginadan siya nin sarong maringis na hayop. Hilingon ta kun ano an mangyayari sa mga pangatorogan niya.”
Dangan nagtaram an Kagurangnan, “Tano ta ginibo mo an makangirhat na bagay na ini? An tingog kan dugo kan tugang mo nag-aagrangay sako hale sa irarom kan daga, naghahagad nin pagbalos.
Bako kong kagustohan an pagdigdi sa Egipto; kinidnap ako sa daga kan mga Hebreyo, asin minsan digdi sa Egipto, mayo akong ginibong ano man tanganing ilaog sa bilanggoan.”
asin nag-orolay, “Nagbabayad na kita ngunyan kan ginibo ta sa satong tugang. Nahiling nyato an saiyang kasakitan kan makimaherak siya sato, alagad dai ta siya dinangog. Ngunyan kita man an pinapasakitan.”
Alagad sampolo sa sainda an nagsabi ki Ismael, “Dai mo kami paggadanon! Igwa kami nin dakul na trigo, sebada, lana nin oliba, asin dugos na nakatago sa kaomahan.” Kaya dai niya sinda ginadan.
Huli ta anong pakinabang nin sarong tawo, makamtan man niya an bilog na kinaban kun mawara an saiyang buhay? O ano an ikakatubos kan tawo tanganing makamtan niya giraray iyan?
“Kun igwa nin mga kaso na dipisil hukoman kan mga hukom sa saindong mga banwa, arog baga kun siisay an tunay na kagsadiri, o mga kaso nin pangungulog asin nin paggadan o dai tinuyong paggadan, an mga ini darahon nindo duman sa lugar na pagsasambahan na pinili nin Kagurangnan na saindong Dios.