Dangan nagtaram an Kagurangnan Dios, “Ngunyan, arog na satuya an tawo: aram na niya an marahay asin an maraot. Kaipuhan dai na siya makakakan kan bunga kan kahoy na nagtatao nin buhay, asin mabuhay sagkod lamang.”
Pakatapos nindang magkakan, nagkaigwa sinda nin pakasabot, asin naaraman ninda na sinda huba; kaya nagtahi sinda nin mga dahon kan higera dangan ginibo ninda ining pantahob sa saindang hawak.
Nag-oogma an Jerusalem huli kan ginibo nin Kagurangnan. Nakakaagid siya sa sarong nobya na nakagubing nin pangkasal. Ginubingan siya nin Dios nin gubing nin kaligtasan saka kapangganahan.
Pinangagin matanos nin Dios an tawo sa paagi kan pagtubod ninda ki Jesu-Cristo. Ginibo iyan nin Dios sa gabos na nagtutubod ki Cristo. Mayo nin kalaenan an gabos na tawo,
Mayo lamang nin kasalan si Cristo, alagad huli sato idinamay siya nin Dios sa satong mga pagkakasala tanganing sa pakisumaro saiya, magkaigwa kita kan katanosan nin Dios.