Nagdapa si Abraham sa daga, alagad napangisi siya kan saiyang isaboot, “Pwede pa daw magkaaki an sarong arog sakong sanggatos na an edad? Pwede pa daw mag-aki si Sara sa edad na nubenta?”
Pagkaaga, kan magmata ako tanganing pasusohon an sakong aki, nahiling ko na gadan na an aki. Minaanan ko nin marahay an aki dangan namidbid ko na bako idto an sakong aki.”
Dangan magsasaboot kang, ‘Siisay an nangaki kan gabos na ini para sako? Nagkagaradan na an sakong mga aki asin dai na ako pwedeng mangaki. Itinapok ako asin isinubol sa harayo— siisay an nagpadakula kan kaakian na ini? Ako na sana an natada— saen naghale an mga aki na ini?’”
May nakahiling na daw o nakadangog kan siring na bagay? May nasyon daw na namundag sa saro sanang aldaw? Dai na mahahaloy an pagtitios nin Sion, asin mamumundag an nasyon.
Huli ta mayong gayuma na makakadagka ki Jacob, Mayo nin pangkukulam na makakalaban sa Israel. Masabi ngunyan an mga tawo manongod sa Israel, “Hilinga nindo kun ano an ginibo nin Dios!”
tanganing ikapahayag sa paagi kan simbahan, an daing kasagkoran na kadonongan nin Dios ngunyan sa manlaen-laen na paagi, sa mga prinsipado asin sa mga kapangyarihan sa kalangitan.
Mangyayari iyan sa Aldaw na an Kagurangnan pamurawayon kan saiyang mga banal, asin omawon kan gabos na nagtutubod. Kamo man makakaiba ninda, huli ta nagtubod kamo kan mensaheng dinara mi saindo.