27 Nagpadagos si Abraham, “Patawada ako, Kagurangnan, ta nangahas akong makiolay saimo, ako na saro sanang tawo asin mayo nin deretso na magsabi nin ano man.
Halimbawa kwarenta y singko sanang matanos an idtoon, tutunawon mo pa daw an bilog na syudad huli ta kulang nin lima?” Nagsimbag an Kagurangnan, “Dai ko tutunawon an syudad minsan kwarenta y singko sana an matanos na tawo duman.”
Dangan nagkua nin kabokabo hale sa daga an Kagurangnan Dios; pinorma niyang tawo asin hinangosan sa dungo kan hinangos nin buhay asin an tawo nagin sarong buhay na linalang.
Nagsabi ako, “O Dios, nasosopog ako na iitaas an sakong lalawogon sa atubangan mo, huli ta mas halangkaw an samong mga kasalan ki sa samong mga payo, asin an samong karatan nakakaabot sagkod sa kalangitan.
Alagad nakimaherak si Moises sa Kagurangnan na saiyang Dios asin nagsabi, “O Kagurangnan, tadaw ta maaanggot ka sa saimong banwaan, na saimong ilinigtas sa mga Egipcio sa paagi kan saimong dakulang kosog asin kapangyarihan?
Nagsabi ako, “Herak man sako! Magagadan ako huli ta an lambang tataramon na nag-aagi sa sakong mga ngabil makasalan, asin nag-eerok ako sa tahaw nin mga banwaan na an lambang tataramon makasalan; huli ta nahiling ko an Hade, an Kagurangnan nin mga hukbo!”
Kan mahiling ni Simon Pedro an nangyaring ini, nagluhod siya sa atubangan ni Jesus asin nagsabi, “Rumayo ka sako, Kagurangnan, huli ta saro akong makasalan!”