Sa siring na paagi, an Kaban nin Tipan dinara sa Jerusalem kan gabos na Israelita. Nagkurahaw sinda gabos sa kaogmahan, kasabay an tanog kan mga trompeta, asin kan mga gimbal, saka an makosog na musika kan mga arpa asin lira.
Kan aldaw na idto, nagkakan sinda saka nag-inom sa atubang nin Kagurangnan sa dakulang kaogmahan. Sa ikaduwang beses, ipinagrukyaw ninda si Solomon bilang hade. Sa ngaran nin Kagurangnan, linahidan ninda siya bilang saindang kagsakop, asin si Zadok bilang padi.
Magpuli na kamo asin magbangkete. Hirasan nindo nin kakanon saka inomon an mga mayo kaiyan. An aldaw na ini banal para sa satong Kagurangnan, kaya dai kamo magmondo. An kaogmahan na itinao saindo nin Kagurangnan magigin kakosogan nindo.”
Ini gabos nagigiromdoman ko kun binubuksan ko an sakuyang puso, kan pinapangenotan ko an kadaklan, pasiring sa harong nin Dios, mantang maogmang nagkukurahaw saka nag-aawit nin pasasalamat— sarong katiriponan na nagseselebrar sa dakulang kaogmahan.
Papatoronon mo sinda; dadarahon sinda kan doros sa harayo, asin iwawarak sinda kan bagyo. Dangan magigin maogma ka huli ta ako an saimong Dios; oomawon mo ako, an banal na Dios nin Israel.
Nag-oogma an Jerusalem huli kan ginibo nin Kagurangnan. Nakakaagid siya sa sarong nobya na nakagubing nin pangkasal. Ginubingan siya nin Dios nin gubing nin kaligtasan saka kapangganahan.
“Maggayagaya kamo, banwaan nin Sion, mag-ogma kamo sa ginibo para saindo kan Kagurangnan na saimong Dios. Itinao niya saindo an tama sanang uran; pinahugpa niya para saindo an dakul na uran, an enot saka an huring uran arog kaidto.
Kaibahan mo an Kagurangnan na saimong Dios; siya an paralaban na nagtatao saimo nin kapangganahan. Mawiwilihan ka nin Kagurangnan, asin tatawan ka niya nin bagong buhay sa saiyang pagkamoot. Mag-aawit siya asin mag-oogma huli saimo,
Magigin makosog arog sa mga soldados an banwaan nin Israel, maogma, siring sa mga lalaking nakainom pa sana nin arak. An kapangganahan na ini magigiromdoman kan saindang mga kapagarakian asin maoogma sinda huli kan ginibo nin Kagurangnan.
Ngunyan, mga tugang, paaram na saindo! Maghingowa kamong magin orog karahay; sunodon nindo an mga hulit ko; magkasararo kamo saka mamuhay na matoninong. Mapasaindo an pagkamoot asin an katoninongan nin Dios.
Alagad kakakanon nindo iyan asin kan saindong mga aki, kaiba an saindong mga oripon saka an mga Levita na nag-eerok sa saindong mga banwaan, duman nanggad sana sa atubang nin Kagurangnan na saindong Dios, sa lugar na saiyang pinili. Duman mag-oogma kamo, huli kan gabos na saindong naginibo.
Sa atubang nin Kagurangnan, mag-ogma kamo kaiba an saindong mga aki saka mga oripon, kaiba an mga Levita, mga dayuhan, mga ilo asin mga babaeng balo na nag-eerok sa saindong mga banwa. Gibohon nindo ini sa lugar na pagsasambahan.
Kita an tunay na pagkaniserkomsisyonado, bakong sinda; huli ta nagsasamba kita sa Dios sa paagi nin Espiritu asin nagmumuraway diyan ki Cristo Jesus. Dai kita nananarig sa seremonya sa hawak,
Sa kataposan, mga tugang, panoa nindo an saindong mga isip kan mga bagay na marahay saka maninigong omawon: mga bagay na totoo, noble, matanos, malinig, maninigong kamotan asin galangan.
Sa kataposan, mga tugang, nakikimaherak kami saindo asin sinasadol mi kamo sa ngaran ni Jesus na Kagurangnan, na mamuhay kamo nin orog pa kan pamumuhay nindo ngunyan—pamumuhay na sosog sa nanodan nindo samo—nganing mapaogma nindo an Dios.
Sa kataposan, dapat na magkasararo kamo gabos sa espiritu, magmakulog sa kapwa, magkaminorootan siring sa magturugang; magkaigwa kamo nin mahuyo na puso asin mapakumbabang boot.
Namomotan kong mga tugang, ini an ikaduwang surat na ipinapadara ko saindo. Sa duwa kong surat, hiningowa kong pukawon saindo an malinig na pag-isip huli sa pagpagiromdom saindo kan mga bagay na ini.
Namibi si Hanna: “An sakong puso nag-oogma sa Kagurangnan; maogma ako huli kan saiyang ginibohan! Mga kaiwal sakong ngingisihan; maogma akong marahay huli kan saiyang tabang!