3 Dai kamo maggibo nin anoman para sana sa sadiring karahayan o tanganing maghambog; kundi sa kapakumbabaan, ibilang nindo na mas marahay an iba ki sa saindo.
Mamuhay kitang matanos bilang mga tawong namumuhay sa liwanag; dai ta pagsayangon an oras nyato sa sobrang pag-orogma o irinoman, kapasloan o karigsokan, iriwal o ororihan.
Alagad an mga tawo na sadiring karahayan sana an iniisip asin habong magmidbid kan tama, huli ta mas sinusunod ninda an sala, maako kan makuring kaanggotan nin Dios.
huli ta mga tawong kinabanon pa kamo. Igwa kamo nin ororihan saka iriwal asin nagpapatotoo iyan na kamo mga kinabanon pang tawo na namumuhay sosog sa laman.
Natatakot ako na pag-abot ko diyan, iba kamo sa linalaom kong mahiling; ako man iba sa linalaom nindong mahiling. Natatakot ako na tibaad an maabotan ko mga iriwal, ororihan, aranggotan, irimotan, rilibakan, pakaraot, kapaabaw-abawan saka kariribokan.
Sa kataposan, dapat na magkasararo kamo gabos sa espiritu, magmakulog sa kapwa, magkaminorootan siring sa magturugang; magkaigwa kamo nin mahuyo na puso asin mapakumbabang boot.
Siring man, kamong mga hoben dapat magpasakop sa mga gurang saindo. Kamo gabos magpatarabang-tabang na may kapakumbabaan, huli ta nasasabi sa kasuratan, “Habo an Dios sa mga mapaabaw-abaw, alagad benebendisyonan niya an mga mapakumbaba.”