Tinapos ni Moises an saiyang pagtaram kan siya magsabi, “Marani dangan maluhod sako an gabos mong opisyal asin makikimaherak na humale na ako kaiba an sakong mga kahimanwa. Dangan mahale ako.” Pakasabi kaini, anggot na marahay na binayaan ni Moises an hade.
Alagad ngunyan sinasabihan ko kamo: an maanggot sa saiyang tugang (na mayo nin dahelan), huhukoman; an mag-insulto sa saiyang tugang, dadarahon sa Konseho. An magsabing, ‘Mayo kang pakinabang!’ ihuhulog sa impyerno.
Kan mahiling ini ni Jesus, naanggot siya asin sinabihan sinda, “Pabayae nindong magdolok sako an mga aki! Dai nindo sinda pag-olangon, huli ta para sa mga arog sainda an Kahadean nin Dios.
Anggot na hiniling ni Jesus an mga tawo asin nagmondo siya huli sa katagasan kan saindang puso. Sinabihan niya an lalaki, “Unata an kamot mo.” Inunat kan lalaki an kamot niya dangan naomayan idto.
Aroaldaw, bago magsolnop an aldaw, tandanan nindo siya para sa trabaho sa aldaw na iyan, huli ta siya dukha asin iyan an saiyang pinaglalaoman. Kun dai nindo siya bayadan, maagrangay siya sa Kagurangnan laban saindo asin magkakasala kamo.
Namomotan kong mga tugang, giromdoma nindo ini: an lambang saro saindo kaipuhan maliksing maghinanyog, alagad maingat sa pagtaram saka maluya sa pag-anggot.
Naghale si Jonatan sa dakulang kaanggotan; dai siya nagkakan nin ano man kan ikaduwang aldaw kan Pyesta kan Gimata nin Bulan; namondo siya nin marahay para ki David, huli ta sinopog siya kan saiyang ama.