Sa ibabaw nin saimong mga kudal, O Jerusalem, nagbugtak ako nin mga bantay; kaipuhan na dai nanggad sinda mag-alo banggi man o aldaw. Kaipuhan ipagiromdom ninda sa Kagurangnan an saiyang ginibong mga panuga asin dai sinda magtugot na malingawan niya an mga iyan.
Poon kan maaraman mi iyan, danay mi kamong ipinapamibi. Hinahagad mi sa Dios na masabotan nindo nin marahay an saiyang kabotan, sa paagi kan bilog na kadonongan saka pakasabot na itinatao kan Espiritu.
Mga tugang, dapat nyamong pasalamatan an Dios sa gabos na oras para saindo. Maninigong gibohon mi ini, huli ta orog na nagkokosog an saindong pagtubod asin nag-oorog an pagkaminootan nindo.
Siring man dapit sako, irayo logod nin Kagurangnan na magkasala ako saiya huli sa pag-ontok sa pagpapamibi para saindo. Tutukdoan ko kamo kan marahay asin tamang paagi.
Nagsarabi sinda ki Samuel, “Dai ka mag-ontok sa pag-agrangay sa Kagurangnan na satong Dios para sa samo, tanganing iligtas niya kita sa kamot kan mga Filisteo.”