Nagpaenotan si Elias asin nagsabi sa mga tawo, “Sagkod nuarin kamo magkakaigwa nin duwang pag-isip? Kun an Kagurangnan iyo an Dios, siya an sambahon nindo; alagad kun si Baal an Dios, siya an sambahon nindo!” Dai nagsimbag saiya an mga tawo.
Sa atubangan kan bilog na katiriponan, nag-omaw si David sa Kagurangnan asin nagsabi, “Pag-omawon ka, Kagurangnan, Dios ni Jacob na samuyang ginikanan, sa panahon na daing kasagkoran.
Dangan an banwaan nin Israel namibi nin siring: “Kagurangnan, ika sana an Kagurangnan; linalang mo an kalangitan asin an mga bitoon sa kaitaasan. Linalang mo an daga saka an dagat, asin an gabos na yaon diyan; ika an nagtao nin buhay sa gabos. An langitnon na hukbo nagsasamba saimo.
Tinawan niya nin mga togon an banwaan nin Israel; nin mga pagboot an kapagarakian ni Jacob. Pinagbotan niya an satong mga ginikanan na itukdo an saiyang mga togon sa saindang kaakian,
“Ako sana an Kagurangnan na saimong Dios. Mayo nin ibang dios na pwedeng makihiras kan sakong kamurawayan; dai ako matugot na mahirasan kan sakong kaomawan an mga ladawan.
An Kagurangnan, na naghahade asin nagsusurog sa Israel, an Kagurangnan nin mga hukbo, nasasabi kaini: “Ako an enot, an huri, an iyo sanang Dios; pwera sako mayo na nin ibang Dios.
Dai kamo matakot, sakong banwaan! Aram nindo na poon pa kaidto sagkod ngunyan hinulaan ko na an gabos na mangyayari, asin kamo an sakong mga saksi. Igwa pa daw nin ibang Dios? Igwa daw nin mapangyaring dios na dai ko pa nadangog?”
Nagsimbag an lalaki, “Kamotan mo an Kagurangnan mong Dios sa bilog mong puso, sa bilog mong kalag, sa bilog mong kosog, asin sa bilog mong isip; kamotan mo man an saimong kapwa siring kan pagkamoot mo sa sadiri mo.”