13 “Pinapaghade niya sinda sa kabubuldan, kinakan ninda an mga bunga kan kaomahan. Nakakua sinda nin dugos sa kagapoan; sa magapong daga, saindang mga oliba nagkaburuhay.
Kan pangenotan nin Kagurangnan an saiyang banwaan sa sarong mainit asin mamarang desyerto, dai sinda nagtios nin paha. Pinaluwas niya an tubig sa gapo para sainda; binanga niya an gapo, asin nagbulos an tubig.
dangan makukua nindo an kaogmahan na minadatong huli sa paglingkod sako. Itatao ko saindo an kaomawan sa bilog na daga, asin papakinabangan nindo an daga na itinao ko sa saindong ginikanan na si Jacob. Ako, an Kagurangnan, an nagtaram.”
Igwa ka nin mga alahas na bulawan saka plata, asin danay kang nakagubing nin purong lino saka seda na gabos binurdahan. Nagkakan ka nin tinapay na gibo sa pinakamarahay na arina, asin igwa ka nin dugos saka lana nin oliba na saimong kakanon. Guminayon ka nin marahay asin nagin sarong reyna.
Ini an tataramon ko sainda, ako an Kagurangnan Dios: An mga kaiwal nin Israel may kapasloan na nagsabi, ‘Ngunyan samuya na ining suanoy na kabubuldan!’
Paladan ka, O Israel! Mayo nin arog saimo, banwaan na ilinigtas nin Kagurangnan. Siya iyo an kalasag kan saimong tabang, an saimong espada nin kapangganahan. Madolok asin makikimaherak saimo an mga kaiwal, alagad sinda saimong titimaktimakan.
Pinangenotan niya kamo sa saindong pagbaklay sa mahiwas asin makatakot na kalangtadan na may mararang mga halas asin uyang. Duman sa alang asin daing tubig na daga, pinabulos niya para saindo an tubig hale sa matagas na gapo.