Kan nubenta y nuebe na an edad ni Abram, nagpahiling saiya an Kagurangnan asin nagtaram saiya, “Ako an Makakamhan na Dios; kuyogon mo ako asin danay mong gibohon an matanos.
Iyo ini an istorya ni Noe. Nagkaigwa siya nin tolong aking lalaki: si Sem, si Ham asin si Jafet. Si Noe iyo sana an matanos na tawo kan panahon niya. Naglakaw siya sa kaibahan nin Dios;
Kamo, na saiyang banwaan, magdanay logod na maimbod sa Kagurangnan na satong Dios, magkuyog kan gabos niyang togon asin pagboot arog ngunyan na aldaw.”
Naghapot giraray an Kagurangnan, “Nanumpongan mo si Job na sakong sorogoon? Mayo nin makakaarog saiya sa kinaban sa kaimbodan asin sa katanosan. Nagsasamba siya sako asin naglilikay sa paggibo nin maraot.”
Dai ko sinasabi na nakamtan ko na ini, o na ako mayo na nin kakulangan; kundi padagos akong nagdadalagan tanganing masadirihan ko an premyo, siring na ako nasadirihan ni Cristo Jesus.
Kita gabos na masarig nang gayo sa pagtubod, dapat na arog kaiyan an kaisipan. Alagad kun an iba saindo igwa nin laen man na kaisipan, ipapahayag man iyan nin Dios saindo.
“Kaya ngunyan matakot kamo sa Kagurangnan,” an olay ni Josue. “Tunay asin maimbod nindo siyang paglingkodan. Halea nindo an mga dios-dios na dating sinasamba kan saindong mga ginikanan sa Mesopotamia saka sa Egipto; an Kagurangnan sana an saindong paglingkodan.
Kaya pagmata asin pakosoga an anoman na yaon pa saimo, na madali nang magadan. Huli ta nahihiling kong an mga ginibo mo bako pang marahay sa panhiling kan sakong Dios.