“Kaya sabihan mo sinda na ini an itinataram ko, an Kagurangnan Dios: Nagkakakan kamo nin karne na igwa pa nin dugo. Nagsasamba kamo sa mga dios-dios, saka nanggagadan. Papaano nindo naiisip na sadiri nindo an daga?
Kun an sarong Israelita o dayuhan na nakikihimanwa sainda magkakan nin karne na igwa pa nin dugo, siya magigin kaiwal nin Kagurangnan asin dai na ibibilang na kaayon sa saiyang banwaan.
Huli ta an buhay kan laman yaon sa dugo; kaya ipinagboot nin Kagurangnan na iula an gabos na dugo duman sa altar tanganing mahale an mga kasalan kan mga tawo. An dugo, na iyo an buhay, an nakakahale nin mga kasalan.
arog kan Aki nin Tawo, na dai nagdigdi tanganing paglingkodan kundi tanganing maglingkod, asin idusay an buhay niya tanganing matubos an dakul na tawo.”
Tama na an pagsurat sainda na dai magkakan nin kakanon na idinolot sa mga dios-dios, na dai magdorog sa bako ninda agom, asin dai magkakan kan karne nin tinook na hayop o kan dugo.
Dangan inawit ninda an bagong awit na ini: “Ika an maninigong magkua kan libro, asin magtangkas kan mga selyo kaiyan. Huli ta ika ginadan dangan tinubos mo para sa Dios an mga tawo sa paagi kan saimong dugo, mga tawong hale sa manlaen-laen na tribu, lengwahe, rasa saka nasyon.
kaya hidali nindang kinua an saindang sinamsam, an mga karnero saka mga baka; binuruno ninda idto duman mismo sa lugar na nakuahan ninda dangan kinakan an karne na igwa pa nin dugo.
Nagsumbong sinda ki Saul, “Hilinga, nagkakasala sa Kagurangnan an mga tawo huli sa pagkakan kan karneng igwa pa nin dugo.” Nagkurahaw si Saul, “Mga parapasaluib! Paligida nindo digdi an sarong dakulang gapo.”