Nagpadagos si Micaias, “Hinanyoga ngunyan an tataramon nin Kagurangnan! Nahiling ko an Kagurangnan na nagtutukaw sa saiyang trono kaiba an saiyang mga anghel na nagtitindog sa too niya asin sa wala.
“Madatong ako,” an sabi nin Kagurangnan, “huli ta an mga dukha nasasakitan, an mga nangangaipo nag-aagrangay. Tatawan ko sinda nin kaligtasan na saindang pinaglalaoman.”
“Dai daw nin pakasabot an mga tampalasan?” an hapot nin Kagurangnan. “Nabubuhay sinda sa panghahabon sa sakong banwaan, asin dai sinda nag-aapod sako.”
Jerusalem, an saimong mga pamayo asin banwaan nakakaarog sa taga Sodoma saka Gomorra. Dangoga an itinataram saimo nin Kagurangnan. Hinanyoga an itinutukdo saimo kan saimong Dios.
An iba sa sainda nagpapatandan tanganing manggadan. An iba nagpapautang sa kapwa Israelita na igwa nin dakulang tubo. Nalingawan na ninda ako.” An Kagurangnan Dios an nagtaram.
Inapi nindo an mga dukha saka hinabonan kan saindang kakanon, kaya dai kamo mag-eerok sa pinatindog nindong magayon na mga harong na gibo sa gapo, ni mag-iinom kan arak hale sa magagayon nindong ubasan.
Huli ta aram ko an kadakul nindong kasombikalan asin kun gurano kadakula an saindong mga kasalan. Pinapasakitan nindo an mga matanos, minaako kamo nin suhol, saka dai nindo itinatao an deretso kan mga dukha.
Kun mawot ninda an kaomahan, inaagaw ninda iyan; kun mga harong an mawot ninda, kinukua ninda iyan. Bako nang ligtas an pamilya o pagsadiri nin sarong tawo.
“Herak man saindo, mga paratukdo kan Katogonan asin mga Fariseo! Mga parasagin-sagin! Sineserahan nindo sa mga tawo an Kahadean nin langit. Kamo mismo dai minalaog asin inoolang pa nindo an boot lumaog! (