Banwaan kong Israel, gininik kang arog sa trigo, alagad ipinapahayag ko saimo ngunyan an marahay na bareta na nadangog ko sa Kagurangnan nin mga hukbo, an Dios nin Israel!
Sinabihan ako nin Kagurangnan, “Maski gurano kakosog an kurahaw kan mga pastor, dai ninda mapapatakot an sarong leon tanganing bayaan an hayop na ginadan kaiyan; siring man, mayo nin makakapahale sako, an Kagurangnan nin mga hukbo, sa pagsurog sa Bukid nin Sion.
Alagad kun minasabi ako, “Lilingawan ko an Kagurangnan saka dai na ako mataram sa saiyang ngaran,” garo kalayong naglalaad sa puso ko an saimong tataramon. Hiningowa ko nanggad na itago iyan, alagad dai ko na iyan mapupugol.
Dangan nagtaram ako, “Sinugo ako nin Kagurangnan na magpahayag kan gabos na nadangog nindong sinabi ko laban sa Templong ini saka laban sa syudad na ini.
“Kun mangyari na iyan, papakosogon ko an banwaan nin Israel, dangan tutugotan taka, Ezekiel, na magtaram sa pandangog kan gabos tanganing maaraman ninda na ako an Kagurangnan.”
Nagsabi si Amos, “Nagtataram sa makosog na tingog an Kagurangnan hale sa Bukid nin Sion; nagdadaguldol an saiyang tingog hale sa Jerusalem. Naaalang an mga pasabsaban, asin naluluyos an mga doot sa Bukid nin Carmelo.”
Maski naghuhulit ako kan Marahay na Bareta, dai ako pwedeng magpalangkaw, huli ta iyan an katongdan na itinao sako. Herak man sako kun dai ko ipaghulit an Marahay na Bareta!
Dangan saro kan mga kamagurangan an nagsabi sako, “Dai ka maghibi. Hilinga, nanggana an Leon kan tribu nin Juda, an Gamot ni David, kaya siya an makakatangkas kan pitong selyo asin makakabukas kan libro.”