Minaduko ako sa atubang kan saimong banal na Templo asin minaomaw kan saimong ngaran, huli kan danay mong pagkamoot asin kaimbodan; huli ta an saimong ngaran asin tataramon ginibo mong halangkaw sa gabos.
Sinabihan niya sinda, “Dakul an anihon, alagad dikit an paraani; kaya makimaherak kamo sa kagsadiri kan anihon na magsugo nin mga paraani sa saiyang anihon.
Tabangan man nindo kami kan saindong pamibi, tanganing dakul an magpasalamat para samo para sa mga biyaya na itinatao samo nin Dios bilang simbag sa dakul na mga pamibi.
Ngunyan, mga tugang, paaram na saindo! Maghingowa kamong magin orog karahay; sunodon nindo an mga hulit ko; magkasararo kamo saka mamuhay na matoninong. Mapasaindo an pagkamoot asin an katoninongan nin Dios.
Ipamibi man nindo kami tanganing itao samo nin Dios an marahay na oportunidad na ikahulit an saiyang mensahe dapit sa misteryo ni Cristo, na iyo an dahelan kan pagkabilanggo ko ngunyan.
Huli ta dinara mi saindo an Marahay na Bareta, bako sanang sa paagi kan mga tataramon, kundi man sa kapangyarihan asin sa Espiritu Santo, kaiba an pagsarig na iyan totoo. Aram nindo an samong pamumuhay kan kami kaiba pa nindo; ginibo mi iyan sa ikakarahay nindo.
Bako sanang an mensahe dapit sa Dios an nakalakop sa bilog na Macedonia asin Grecia sa paagi nindo, kundi pati an bareta manongod sa saindong pagtubod sa Dios nakaabot man sa manlaen-laen na lugar. Kaya dai na kami kaipuhan na magsabi pa nin anoman,
Igwa pang sarong dahelan kun tadaw ta danay ming pinapasalamatan an Dios; kan ipaghulit mi saindo an mensahe nin Dios, nagdangog kamo saka nagtubod, bakong dahel ta idto hale sa tawo kundi sa Dios, na iyo mananggad an totoo. An bunga kan mensahe nin Dios nahihiling saindo na mga paratubod.
Sa kataposan, mga tugang, nakikimaherak kami saindo asin sinasadol mi kamo sa ngaran ni Jesus na Kagurangnan, na mamuhay kamo nin orog pa kan pamumuhay nindo ngunyan—pamumuhay na sosog sa nanodan nindo samo—nganing mapaogma nindo an Dios.