19 Alagad dakul pa an ginigibo mo para sako, O Kagurangnan Dios; nagtaram ka man manongod sa sakuyang kapagarakian sa maabot na panahon. Ipinahiling mo ini sa sarong tawo, O Kagurangnan Dios!
Itinao ko saimo an saiyang kahadean saka mga agom; ginibo takang hade nin Israel sagkod Juda, asin kun kulang pa an bagay na ini, tatawan taka pa nin doble kan inako mo na.
An iba saindo bako sanang nagkakakan kan marahay na sabsabon kundi tinitimaktimakan pa nindo an ibang mga sabsabon. Iniinom nindo an malinig na tubig, asin pinapalabog nindo an tubig na dai nindo iniinom!
Kulang pa nanggad saimo an paghale mo samo sa matubang na daga nin Egipto tanganing gadanon digdi sa kalangtadan? Tano ta boot mo pang magin samong kagurangnan?
Sadit pa daw na bagay para saindo na linaen kamo sa komunidad nin Israel kan Dios nin Israel tanganing makadolok kamo saiya, makagibo kan saindong katongdan sa Tabernakulo nin Kagurangnan asin makapaglingkod sa komunidad?
“Bako ako maski arin sa sinabi mo,” an simbag kan lalaki. “Nagdigdi ako bilang pamayo kan hukbo nin Kagurangnan.” Nagdapa si Josue sa pagsamba asin nagsabi, “Sorogoon mo ako, kagurangnan. Ano an boot mong gibohon ko?”