Alagad tinabangan si David ni Abisai na aking lalaki ni Zeruias, sinalakay an higante, asin ginadan. Dangan pinasumpa si David kan saiyang mga tawohan na, “Dai ka na nanggad mag-iba samo sa pakilaban. Ika an paglaom nin Israel, asin habo ming mawara ka.”
Alagad an sarong tribu itatao ko sa saiyang aking lalaki, tanganing danay akong igwa nin sarong kapagarakian kan sorogoon kong si David na naghahade sa Jerusalem, an syudad na pinili ko tanganing bugtakan kan sakong ngaran.
An Kagurangnan iyo an sakong ilaw asin kaligtasan; siisay an sakong matatakotan? An Kagurangnan iyo an pailihan nin sakong buhay; sa kiisay ako matatakot?
An Kagurangnan iyo an samong parasurog asin mamurawayon na hade; benebendisyonan niya kami nin karahayan asin onra. Karahayan dai niya isasayuma sa mga naggigibo nin matanos.
Kamo gabos na may pagkatakot sa Kagurangnan asin nagkukuyog sa tataramon kan saiyang sorogoon, madiklom man an dalan na saindong linalakawan, alagad magsarig kamo sa Kagurangnan, maglaom kamo sa Dios.
Nagkasala kami sa Kagurangnan, kaya kaipuhan tioson mi sa kadikit na panahon an saiyang kaanggotan. Alagad susurogon niya giraray kami asin babaloson an mga nagkasala samo. Dadarahon niya kami sa liwanag; mahihiling nyamo an pagligtas niya samo.
Alagad sa saindo na nagkukuyog sa sako, masirang sa saindo arog kan aldaw an sakong nakakaligtas na kapangyarihan, asin magdadara iyan nin kaomayan arog kan saldang kan aldaw. Magigin talingkas asin maogma kamo siring sa mga ogbon nin baka na pinaluwas sa toril.
Nagtaram giraray si Jesus sa mga tawo, “Ako an ilaw kan kinaban. An minasunod sako magkakaigwa kan ilaw nin buhay asin dai na siya maglalakaw sa kadikloman.”