pareho an samong kapangyarihan digdi sa harong asin dai siya nin ipinapangalad sako kundi ika sana, huli ta agom ka niya. Tano ta magibo ako kan siring na karigsokan asin magkasala ako sa Dios?”
Alagad pakatapos kan pagsenso ni David, nagbasol siya asin nagsabi siya sa Kagurangnan, “Nagkasala ako nin makuri huli kan ginibo kong ini! Nakikimaherak ako na patawadon mo ako sa kalolongan kong ini.”
Nahiling ni David an anghel na nanggagadan kan mga tawo, asin sinabihan niya an Kagurangnan, “Ako an nagkasala. Ako an nakaginibo nin maraot. Ano an naginibo kan mga tawong ini? Ako asin an sakong pamilya an padusahan mo.”
Kan madangog ini ni Hadeng Jeroboam, itinuro niya an propeta dangan nagboot, “Dakopon an tawong iyan!” An takyag na inunat kan hade naparalisar tolos, kaya dai na niya ini ikinababa.
Kan mahiling ni Ahab si Elias, nagsabi siya, “Nanumpongan mo na naman ako, sakong kaiwal?” Nagsimbag si Elias, “Iyo, huli ta ipinabakal mo na an saimong sadiri sa paggibo nin karatan sa atubang nin Kagurangnan.
Nagsimbag si Ahab, “Igwa pa nin saro, si Micaias na aking lalaki ni Imla. Alagad kinakaongisan ko siya, huli ta mayo lamang siya nin marahay na propesiya manongod sako; danay na maraot na bagay an saiyang propesiya.” “Dai ka magsabi kaiyan!” an simbag ni Jehosafat.
Dangan an sarong opisyal na may kaibahan na singkwentang soldados sinugo kan hade ki Elias. Nakua kan opisyal si Elias na nagtutukaw sa ibabaw nin sarong bulod asin sinabihan, “Sorogoon nin Dios, ipinagboboot kan hade na maghilig ka.”
Alagad sinabihan siya ni Amazias, “Kasuarin ka nagin parahatol kan hade? Mag-ontok ta, kun dai, ipapagadan taka!” Nag-ontok an propeta alagad ikinataram pa niya an siring, “Ngunyan aram ko nang nagdesisyon an Dios na gadanon ka, huli ta ginibo mo ini asin habo kang magdangog sa hatol ko.”
Dai mo ako ibinakal nin insenso o binasog kan mga taba kan saimong mga hayop. Alagad pinagabatan mo ako kan saimong mga kasalan; pinagal mo ako huli kan saimong kasombikalan.
Nagboot an anghel sa langitnon niyang mga sorogoon, “Hubaa nindo an maati niyang gubing.” Dangan sinabihan niya si Josue, “Hinale ko na an saimong kasalan, asin susulotan taka nin bagong gubing.”
Sinabihan kan aki an saiyang ama, ‘Ama ko, nagkasala ako sa Dios asin saimo. Bako na akong maninigo na apodon pang aki mo. Ibilang mo na sana akong saro kan saimong mga tinatandanan na trabahador.’
Alagad an parasingil nin buhis na nakatindog sa harayo, dai nangangahas magtangad sa langit, kundi tinutumbok an saiyang daghan asin nagsasabi, ‘O Dios ko, kaheraki man ako na sarong parakasala!’
Kan madangog ini kan mga tawo, napurisaw sinda nin marahay, kaya hinapot ninda si Pedro saka an ibang mga apostol, “Mga tugang, ano an dapat ming gibohon?”
Ta kun arog kaiyan, dakul na beses man kutana siyang nagtios poon na lalangon an kinaban. Alagad sarong beses sana nanggad siyang nagpahiling ngunyan na madali nang umabot an kataposan kan panahon, tanganing paraon an mga kasalan sa paagi kan pag-atang kan sadiri niya.
Alagad kun nabubuhay kita sa liwanag—siring na an Dios nasa liwanag—may pagkasararo kita, asin an dugo ni Jesus na saiyang Aki an minalinig sato sa gabos na kasalan.
asin hale ki Jesu-Cristo, an maimbod na saksi, na iyo an enot na binuhay liwat, saka iyo man an kagsakop kan mga hade sa kinaban. Namomotan kita ni Cristo. Sa paagi kan saiyang dugo, kinalda niya kita sa satong mga kasalan.
Nagsimbag si Saul, “Kinuyog ko an Kagurangnan. Nagduman ako sa pinapadumanan niya sako; binihag ko si Hadeng Agag, asin ginaradan an gabos na Amalekita.
“Nagkasala ako,” an simbag ni Saul. “Maski siring, pahilingan man giraray sa mga lider kan sakong banwaan asin sa bilog na Israel na ginagalangan mo ako. Mag-iba ka sako tanganing makapagsamba ako sa Kagurangnan na saimong Dios.”