Pagkaaga, nagbangon an sorogoon ni Eliseo, nagluwas sa harong asin nahiling an mga soldados, an mga kabayo saka an mga karwahe na nakapalibot sa syudad. Nagsabi an sorogoon, “Kagurangnan, ano an satong gigibohon?”
Binabantayan nin marahay nin Kagurangnan an bilog na daga tanganing pakosogon an mga tawong an puso maimbod saiya. Kalolongan an ginibo mo, kaya poon ngunyan magkakaigwa ka nin mga gera.”
Maski mapalibotan ako nin sarong bilog na hukbo, dai matatakot an puso ko; maski salakayon ako kan sakong mga kaiwal, padagos akong magsasarig sa Dios.
Nagsimbag si Moises, “Dai kamo matakot! Dai kamo maghiro! Hilingon nindo kun ano an gigibohon nin Kagurangnan tanganing iligtas kamo ngunyan; dai na nindo mahihiling an mga Egipciong iyan sagkod pa man.
Maggibo kamo nin mga plano! Alagad dai mangyayari an mga iyan. Mag-orolay kamo sagkod na boot nindo! Alagad an gabos mayo nin halaga, huli ta an Dios nasa sato.
“Dai kamo matakot,” an sabi kan lalaki. “Hinahanap nindo si Jesus na taga Nazaret na ipinako sa krus. Mayo na siya digdi—nabuhay siya liwat! Hilinga nindo an lugar na hinutadan ninda saiya.
Dai kamo matakot sa mga kaiwal nindo; magmaisog kamo, asin magpapatunay iyan sainda na madadaog sinda asin kamo an manggagana huli ta an Dios an nagtatao saindo nin kapangganahan.
Tinaraman nin Kagurangnan si Josue, “Dai ka matakot sainda. Sa siring na oras sa aga, garadan nang itatao ko sinda sa Israel; pipilayan nindo an saindang mga kabayo asin susuloon an saindang mga karwahe.”
Alagad sadiri kamo nin Dios, mga aki. Dinaog na nindo an mga bakong tunay na propeta, huli ta an Espiritu na yaon saindo mas mapangyari ki kan espiritu na yaon sa mga tawong sadiri kan kinaban.