‘Nahiling ko kasuodma an paggadana ki Nabot asin sa saiyang mga aking lalaki. Nanunuga ako na papadusahan taka digdi sa lugar na ini.’ Kaya buhaton mo an saiyang bangkay asin itapok mo sa daga ni Nabot, tanganing maotob an tataramon nin Kagurangnan.”
Alagad nahihiling mo; namamasdan mo an kahorasaan asin kasakitan; danay kang andam sa pagtao nin tabang. An dukha minasarig sa saimo; ika an danay na nagtatabang sa mga ilo.
Nag-abot sinda tanganing raoton an Babilon; binihag an mga soldados kaini, saka binari an saindang mga pana. Ako an Dios na nagpapadusa kan karatan, asin papabayadon ko an Babilonia sosog sa maninigo saiya.
An nagkakasala iyo an magagadan. An aki dai magtitios huli sa mga kasalan kan saiyang ama, asin an ama dai magtitios huli sa kasalan kan saiyang aki. An marahay na tawo babalosan sosog sa marahay na naginibo niya, asin an maraot na tawo magtitios huli sa maraot na naginibo niya.
Kun nagpasambay siya, makakamate siya nin grabeng kulog huli kan tubig; makunkon an saiyang kinabuhay asin mabutog an saiyang tulak. An babae magigin sarong maldisyon sa saiyang banwaan.
Alagad an mga tawo na sadiring karahayan sana an iniisip asin habong magmidbid kan tama, huli ta mas sinusunod ninda an sala, maako kan makuring kaanggotan nin Dios.
“Halimbawa nag-iwal an duwang lalaki asin nag-atubang sinda sa hukoman, dangan ibinaba kan hukom an desisyon na pagpatalingkas kan mayong sala asin pagkondenar kan nagkasala.