Namibi siya, “Kagurangnan, Dios nin Israel, mayo nin Dios na arog saimo sa langit asin sa daga. Inootob mo an saimong tipan sa saimong banwaan asin ipinapahiling mo an danay mong pagkamoot sa mga sorogoon mong bilog na pusong nagkukuyog saimo.
Kaya ngunyan, O Kagurangnan, Dios nin Israel, otobon mo an ibang panuga na ginibo mo sa sakong ama kan taraman mo siya na danay na magkakaigwa siya nin kapagarakian na maghahade sa Israel, kun magkuyog sinda saimo siring kan ginibo niya.
“Alagad pwede daw na mag-erok sa daga an Dios? Kun an pinakahalangkaw na kalangitan dai nagkakanigo saimo, gurano pa daw an Templong ini na sakuyang ipinatugdok?
“Kun an sakong banwaan maghanap nin tubig dangan mayong makua, kun magmara an saindang halonan sa paha, ako, an Kagurangnan, an masimbag sainda; ako, an Dios nin Israel, dai nanggad mapabaya sainda.
An mga kayamanan hale sa madiklom saka tagong mga lugar itatao ko saimo, dangan maaaraman mo na ako an Kagurangnan, asin na inapod ka sa saimong ngaran kan Dios nin Israel.
Dangan ootobon ko an panuga na ginibo ko sa saindang mga ginikanan, na itatao ko sainda an mayaman saka matubang na daga na ngunyan pagsadiri na ninda.” Nagsimbag ako, “Opo, Kagurangnan.”