Nagpahiling an Kagurangnan ki Abram asin nagtaram saiya, “Iyo ini an daga na itatao ko sa saimong mga kapagarakian.” Kaya naggibo siya duman nin altar para sa Kagurangnan na nagpahiling saiya.
Dai pa sinda nakakaharayo sa syudad, sinabihan ni Jose an pinaniwalaan niyang sorogoon, “Lamaga an mga lalaking idto. Kun maabotan mo na sinda, hapoton mo, ‘Tano ta binalosan nindo nin maraot an marahay na gibo?
Ika an samuyang Dios! Padusahan mo sinda, huli ta mayo kami nin kosog na atubangon an dakulang hukbo na ini na nagsasalakay samo. Dai mi aram kun ano an samong gigibohon, alagad minalaom kami na tatabangan mo kami.”
An karatan iyo daw an bayad sa karahayan? Alagad nag-andam sinda nin kalot na paghuhulogan ninda sako. Giromdoma kun paano ako nagtindog sa atubangan mo asin nakiolay para sainda, tanganing dai mo ipamate sainda an saimong kaanggotan.
Nagtataram an Kagurangnan, “Paulit-ulit na nagkasala an mga taga Edom, asin huli kaiyan, papadusahan ko sinda. Linamag ninda an saindang mga tugang, an mga Israelita, asin dai ninda naherakan. Daing kasagkoran an saindang kaanggotan, asin pinadanay ninda iyan.
Sa pagdangadang nindo, pinahale niya an mga nasyon na mas makosog asin mapangyari ki sa saindo, tanganing palaogon niya kamo dangan paerokon sa saindang daga, na nasasadirihan nindo ngunyan.
Magmaisog ka asin pakosoga an saimong boot, huli ta ika an mangengenot kaining mga tawo sa pagsakop ninda sa dagang ipinanuga ko sa saindang mga ginikanan.