Kan nubenta y nuebe na an edad ni Abram, nagpahiling saiya an Kagurangnan asin nagtaram saiya, “Ako an Makakamhan na Dios; kuyogon mo ako asin danay mong gibohon an matanos.
Ako an saiyang magigin ama; siya an magigin aki kong lalaki. Kun magkasala siya, papadusahan ko siya siring kan pagpadusa nin sarong ama sa saiyang aki.
Ako an saiyang magigin ama; siya an magigin aki kong lalaki. Dai ko hahaleon saiya an sakuyang tabang, bakong arog kan ginibo ko ki Saul na naenot saimo.
Tataraman ko an amihan na butasan sinda asin an habagat na dai sinda pagpugolon. Tugote nindong magbalik an sakong banwaan hale sa harayong mga daga, hale sa gabos na poro ka kinaban.
Nagsasabi an Kagurangnan, “Israel, binoot kong akoon ka bilang sakong aking lalaki asin tawan ka nin sarong matubang na daga, an daga na pinakamagayon sa bilog na kinaban. Binoot kong apodon mo akong ama, asin dai ka na nanggad matalikod sako.
Nagtatangis na mabalik an sakong banwaan; namimibi mantang sakong pinapangenotan. Dadarahon ko sinda sa mga sapang may tubig, sa sarong patag na agihan tanganing dai sinda madapa. Huli ta saro akong ama para ki Israel asin si Efraim an aki kong matua.”