Laen pa kaiyan, dapat igwa siya nin marahay na dangog sa gibong karahayan: marahay an pagpadakula kan saiyang mga aki, nagpasakat nin dayuhan sa saiyang harong, naghanaw kan mga bitis kan mga banal, nagtaong kaginhawahan sa mga nagtitios, saka nagdusay kan saiyang buhay sa paggibo nin karahayan.
Duminuko si Ruth sa pagtao nin galang dangan hinapot si Boaz, “Tano ta may pagmalasakit ka sako? Tano ta pinapahilingan mo nin marahay na boot an sarong dayuhan?”
Nagsimbag si Ruth, “Maboot ka sako. Natawan mo ako nin kaalingan huli sa marahay na pakipag-olay mo sako, maski ngani dai ako makapantay sa saimong mga sorogoon.”
Nagduman an mga sorogoon ni David ki Abigail sa Carmelo asin nagsabi, “Pinadigdi kami ni David tanganing ipag-iba mi ika saiya tanganing magin saiyang agom.”