Saimo an kadakulaan, an kapangyarihan, an kamurawayan, an kapangganahan asin an kamahalan, huli ta saimo an gabos na nasa langit asin daga. Saimo an kahadean, O Kagurangnan, asin ika an nangongorog na kagsakop kan gabos.
Ako, an Kagurangnan, an nagtaram. Uminabot na an panahon na dapat akong maghiro. Dai ko paliligtason an saimong mga kasalan; mayo ako nin paliligtason o maheherakan. Papadusahan taka huli kan saimong mga ginibo.” An Kagurangnan Dios an nagtaram.
Hale sa Bukid nin Sion nagdadaguldol an Kagurangnan; an saiyang tingog nagdadaguldol hale sa Jerusalem; an kinaban saka an langit tinatakigan. Alagad susurogon niya an saiyang banwaan.
An Dios bakong siring sa mga tawo na nagpuputik; Bako siyang tawo na nagbabago nin isip. An ano man na ipinanuga niya, ginigibo niya; Minataram siya, asin nangyayari iyan.
Alagad an simbag niya iyo ini: “An sakong biyaya tama na para saimo; huli ta an sakong kapangyarihan orog na makosog kun ika maluya.” Kaya ikinakaogma kong maluya ako, tanganing mamatean ko an kapangyarihan sako ni Cristo.
An daing tapos na Dios an saindong erokan; an saiyang mga kamot an saindong kakosogan. Inalaw niya an kaiwal sa saindong pagdangadang, asin nagtaram siya na sa saindong kamot sinda magagadan.
Kaya an sumpa saka an panuga iyo an duwang bagay na dai maliliwat, asin dapit kaini an Dios dai nanggad magpuputik. Kaya kita na nakakua saiya nin pailihan, minakosog an boot na magsarig sa paglaom na itinao niya sato.
Alagad si Jesus nagin padi huli sa sarong sumpa kan magsabi an Dios saiya, “An Kagurangnan nagsumpa asin dai niya ini babaweon: ‘Ika padi sagkod pa man.’”