“Herak man saindo, mga paratukdo kan Katogonan asin mga Fariseo! Mga parasagin-sagin! Hinuhugasan nindo an sa luwas kan saindong tasa saka pinggan, alagad sa laog pano kan saindang hinabonan asin dinayaan.
Pakalihis nin nagkapirang aldaw, ipinabakal kan ngohod an kahirasan niya dangan nagduman sa harayong lugar. Duman niya ginasto an kwarta sa maraot na pamumuhay.
Kan sinalungat siya ninda saka pinag-olog-olog, pinagpag niya an alpog sa saiyang gubing dangan sinabihan sinda, “Kamo an babasolon kun kamo mapahamak; bakong ako! Magpoon ngunyan, maduman ako sa mga pagano.”
Mamuhay kitang matanos bilang mga tawong namumuhay sa liwanag; dai ta pagsayangon an oras nyato sa sobrang pag-orogma o irinoman, kapasloan o karigsokan, iriwal o ororihan.
Sa tahaw kan mga pagano mamuhay kamo nin marahay, tanganing kun isumbong ninda kamo na naggigibo nin maraot, mahorop-horop ninda an mga marahay nindong gibo, asin oomawon ninda an Dios sa Aldaw kan saiyang pagdatong.
Alagad magin kamong mahuyo saka magalang sa pagsimbag nindo. Papagdanayon nindong malinig an saindong konsyensya, tanganing mapasopog an nagpapakaraot kan marahay nindong gawe bilang mga parasunod ni Cristo.
alagad an mga tawong ini minahiro na garo mayong isip, arog kan lalaw na hayop na inogbon tanganing dakopon saka bunoon. Pinag-oolog-olog ninda an mga bagay na dai ninda nasasabotan. Kaya mapapahamak sinda arog kan lalaw na mga hayop;
Alagad pinapakaraot kan mga tawong ini an mga bagay na dai ninda nasasabotan. Asin an mga bagay na nasasabotan ninda sa paagi kan saindang instinto, arog kan mayong isip na mga hayop, iyo an magdadara sainda nin kapahamakan.