An Espiritu Santo an nagpasabong ki David na magsabi: ‘An Kagurangnan nagsabi sa sakong Kagurangnan: Tumukaw ka digdi sa too ko, sagkod na gibohon kong tungtongan kan mga bitis mo an mga kaiwal mo.’
na nagsabi, “Mga taga Galilea, ano ta nagtitindog kamo digdi na nakatingkalag sa langit? An Jesus na ini, na kinua saindo asin isinakat sa langit, mabalik arog kan nahiling nindong pag-itaas niya.”
Dapat siyang magdanay sa langit sagkod na umabot an panahon na bagohon an gabos na bagay, siring sa sinabi nin Dios sa paagi kan saiyang mga banal na propeta kaidtong panahon.
Dangan maabot an kataposan; dadaogon ni Cristo an gabos na kagsakop, an gabos na awtoridad asin kapangyarihan na nasa kalangitan, saka itatao niya sa Dios na Ama an paghahade.
Nasasalming saiya an kamurawayan nin Dios; siya an tunay na ladawan kan saiyang pagka-Dios. Iniingatan niya an gabos sa paagi kan mapangyari niyang tataramon. Pakalinigi niya kan mga tawo kan saindang mga kasalan, nagtukaw siya duman sa langit sa too nin Dios, an Pinakamapangyari sa gabos.
Danay na hilingon ta si Jesus, na iyo an sinasarigan kan satong pagtubod poon sa kapinonan sagkod sa kataposan. Tinios niya an krus asin dai pinahalagahan an kasosopgan kaiyan huli kan kaogmahan na naghahalat saiya; ngunyan nagtutukaw siya sa too kan trono nin Dios.
Kaya magdanay kitang pusog sa pagtubod na satong ipinapahayag, huli ta igwa kita nin sarong Halangkaw na Padi na naglaog sa kalangitan sa atubang nin Dios—si Jesus, na Aki nin Dios.
An bilog na kahulogan kan samong pinagtataram iyo ini: igwa kita nin arog kaiyan na Halangkaw na Padi, na nagtutukaw sa too kan trono kan Hade sa langit.
Dai naglaog si Cristo sa Santwaryo na gibo sana kan tawo asin kaagid sana kan tunay na santwaryo; naglaog siya sa langit mismo, saen nakikiatubang siya sa Dios para sato.