Magkakaigwa nin sarong dalan duman na aapodon “An Dalan nin Kabanalan.” Mayo nin parakasala na mag-aagi sa dalan na iyan; mayo nin lolong na malagalag sa mga nagsusunod kan dalan na iyan.
Namomotan kong mga tugang, an gabos na panugang ini para sato. Kaya linigan ta an satong sadiri sa mga bagay na nakakaati sa satong hawak asin kalag. Mamuhay kitang tunay na banal, na may pagkatakot sa Dios.
Ngunyan, an mahalaga iyo na mamuhay kamo sosog sa itinutukdo kan Marahay na Bareta dapit ki Cristo, tanganing madalaw ko man kamo o dai, mabaretaan ko na nagdadanay kamong masarig, may saro sanang katuyohan, saka sararong nakikilaban para sa pagtubod sa Marahay na Bareta.
Kaya nagdadalagan ako pasiring sa kataposan tanganing makamtan ko an premyo kan pag-apod sako nin Dios pasiring sa buhay na mayong kataposan duman sa langit, sa paagi ni Cristo Jesus.
Pinakosog mi an boot nindo, rinanga mi kamo saka sinadol na mamuhay na maninigo sa Dios na nag-aapod saindo pasiring sa saiyang Kahadean asin kamurawayan.
Dai mo pagtugotan an siisay man na pagbasang-basangon an saimong pagkanihoben, kundi magin kang arogan kan mga paratubod sa saimong pagtaram, sa gibo, sa pagkamoot, pagtubod, saka kabinian.
Ilinigtas niya kita saka inapod tanganing magin sadiri niya, bakong huli kan ginibo ta, kundi huli sa sadiri niyang katuyohan asin biyaya. An biyayang ini itinao niya sato ki Cristo Jesus bago magpoon an panahon,
An satong mga kairiba kaipuhan makanood na maghingowa sa paggibo nin marahay, tanganing makatabang para sa anoman na pangangaipo; dapat mamuhay sinda na may pakinabang.
An kasabihan na ini totoo. Boot kong itukdo mo nin marahay an mga bagay na ini, tanganing an mga nagtutubod sa Dios maghingowang maggibo nin marahay; ini orog karahay asin mapapakinabangan kan mga tawo.
Hingowahon nindong magkaigwa nin katoninongan sa kaibahan kan gabos; mamuhay kamong banal, huli ta kun mayo kaiyan, mayo nin siisay man na makakahiling sa Kagurangnan.
Maglikay kamo sa pagkamoot sa kwarta; makontento kamo kan nasa saindo, huli ta an Dios nagtaram, “Dai taka nanggad tatalikodan; dai taka nanggad pababayaan.”
Siisay an madonong saka may pakasabot diyan saindo? Huli kan matanos niyang pamumuhay, patotoohan niya iyan sa paagi kan saiyang mga gibo, sa kapakumbabaan asin kadonongan.
Sa tahaw kan mga pagano mamuhay kamo nin marahay, tanganing kun isumbong ninda kamo na naggigibo nin maraot, mahorop-horop ninda an mga marahay nindong gibo, asin oomawon ninda an Dios sa Aldaw kan saiyang pagdatong.
Alagad kamo an piniling rasa, mga padi kan Hade, sarong nasyon na banal, saka mga tawong sadiri nin Dios. Pinili kamo tanganing magbareta kan mga makangangalas na gibo nin Dios na iyo an nag-apod saindo hale sa kadikloman pasiring sa saiyang makangangalas na liwanag.
Alagad magin kamong mahuyo saka magalang sa pagsimbag nindo. Papagdanayon nindong malinig an saindong konsyensya, tanganing mapasopog an nagpapakaraot kan marahay nindong gawe bilang mga parasunod ni Cristo.
Alagad pakatios nindo sa halipot na panahon, an Dios nin gabos na biyaya, na nag-apod saindo para sa saiyang mayong kataposan na kamurawayan diyan ki Cristo, iyo an matao saindo kan kapanoan nin buhay, kosog asin pagsarig.
“Suratan mo an anghel kan simbahan sa Filadelfia: “Iyo ini an mensahe kan Banal asin Totoo, na nagkakapot kan lyabe ni David; an pintoan na binubuksan niya mayo nin nakakasera; an sineserahan niya mayo nin nakakabukas.
An lambang saro kaining buhay na linalang may anom na pakpak, pano nin mga mata an luwas asin an laog. Aldaw-banggi daing ontok an saindang pag-awit kaini: “Banal, banal, banal an Kagurangnan Dios na Makakamhan, na iyo kaidto, ngunyan, asin sa madatong pang panahon.”