Sa pagboot nin Kagurangnan, sarong propetang gikan sa Juda an nagpasiring sa Betel. Nag-abot siya duman mantang nakatindog si Jeroboam sa atubang kan altar tanganing magtutong nin insenso.
Alagad nagsimbag an propetang gikan sa Juda, “Dai ako pwedeng mag-iba sa saimong harong, o mag-ako kan saimong marahay na boot. Dai man ako pwedeng magkakan o mag-inom nin anoman digdi,
Nagsimbag an propeta, “Maski pa itao mo sako an kabanga kan saimong kayamanan, dai ako maiba saimo; dai ako makakan nin tinapay o mainom nin tubig sa lugar na ini.
Likayan an puso ko sa anoman na maraot asin sa paggibo nin mga karatan, kaiba kan mga paragibo nin kasombikalan. Hare ako pagpaayona sa saindang mga pyesta.
Sinabihan niya an mga tawo, “Humarayo kamo sa mga tolda kan mga maraot na tawong ini. Dai nindo pagdutaan an ano man na pagsadiri ninda tanganing dai kamo matunaw kaiba ninda huli kan saindang mga kasalan.”
Mga tugang, nakikimaherak ako saindo na mag-ingat kamo sa mga tawong ginigikanan nin pagkabaranga saka nin mga kaolangan sa katukdoan na nanodan nindo. Maglikay kamo sainda.
Kundi an boot kong sabihon, dai kamo makiiba ni makihampang sa pagkakan duman sa mga tugang sa pagtubod alagad marigsok, paslo, nagsasamba sa mga dios-dios, paralibak, paraburat o parahabon.
Dangan nakadangog ako nin saro pang tingog hale sa langit na nagsabi, “Lumuwas kamo, banwaan ko! Lumuwas kamo sa saiya, ta tibaad madamay kamo sa mga kasalan niya, ta tibaad madamay kamo sa mga pasakit saiya.
Nagsabi si Samuel, “Orog daw na naoogma an Kagurangnan sa mga tinutong na atang asin mga dolot, ki sa pagkuyog kan saiyang pagboot? Tara, an pagkuyog mas marahay ki sa dolot, asin an paghinanyog mas marahay ki sa taba nin mga karnero.