Nagsaboot pa akong, ‘An panuga kan sakong kagurangnan na hade iyo an maligtas sako;’ huli ta an kagurangnan na hade siring sa anghel nin Dios na nakakaaram kan marahay saka kan maraot. Ibahan ka logod kan Kagurangnan na saimong Dios!”
Alagad ginibo niya ini tanganing tanoson an nasasalang dalagan kan mga pangyayari. Madonong mananggad an mahal na hade siring sa anghel nin Dios asin tatao kan gabos na nangyayari.”
Nag-abot siya sa Jerusalem kaiba an kadakul na sorogoon, mga kamelyo na may kargang mga pahamot, dakul na bulawan saka mga mahalagang bato. Kan mag-abot an reyna, sinaro-saro niya ki Solomon an gabos na hapot na nasa isip niya.
“Papangenotan ko an sakong butang banwaan sa mga dalan na dai pa ninda inagihan. Gigibohon kong liwanag an saindang kadikloman asin sa saindang atubangan, sasaramahon ko an bakong saramang mga lugar. Iyo ini an mga bagay na gigibohon ko, asin dai ko iyan lilingawan.
Maiisihan nin siisay man na boot mag-otob kan ipinagboboot nin Dios, kun an itinutukdo ko hale sa Dios, o kun nagtataram ako sa sadiri ko sanang kabotan.
Alagad isinaro kamo nin Dios ki Cristo Jesus; ginibo man niya na si Cristo iyo an magin kadonongan ta. Sa paagi ni Cristo Jesus, kita nagin matanos sa Dios; pinangagin banal kita asin talingkas.