18 Dai nindo pagdayaon an sadiri nindo. Kun may naghohona saindo na siya madonong sosog sa kinaban na ini, dapat siyang magin garo lolong, tanganing magin siyang talagang madonong.
Garo man sana siya nagkakan nin abo. Linagalag siya kan saiyang lolong na isip; dai na siya matatabangan. Dai niya aakoon na an ladawan na saiyang kapot bako man talaga dios.
Ako, an Kagurangnan, nagpapatanid saimo na dai mo pagdayaon an saimong sadiri sa pag-isip na dai na mabalik an mga taga Babilonia, huli ta mabalik sinda.
An mga banhing nakasabwag sa lugar na matonok garo idtong mga tawo na nagdadangog kan tataramon, alagad an tataramon pinopoot kan mga kahaditan sa buhay na ini asin kan pagkamoot sa kayamanan, kaya dai nagbubunga.
Nagsimbag si Jesus, “Mag-ingat kamo; dai kamo magpadaya. Huli ta dakul an madigdi sa ngaran ko na magsasabi, ‘Ako an Cristo!’ o ‘Nag-abot na an oras!’ Dai kamo magtubod sainda.
Mga tugang, sasabihon ko saindo an sarong misteryo tanganing dai kamo mag-isip na anong dodonong nindo: an katagasan kan payo kan banwaan nin Israel dai magdadanay. Sagkod sana iyan sa oras na magdolok sa Dios an tamang bilang kan mga pagano.
Mga lolong kami huli ki Cristo, mantang mga madonong kamo diyan ki Cristo! Mga maluya kami, mantang kamo makosog! Pinagtutuya-tuya kami; kamo ginagalangan!
Dai nindo naaaraman na an mga maraot dai magmamana sa Kahadean nin Dios? Dai nindo paglokohon an sadiri nindo. An mga nakikidorog sa bakong agom, nagsasamba sa mga dios-dios, nagsasambay, nagdodorog sa magkasi lalaki o magkasi babae,
Dai kamo magpadaya sa kiisay man na nagsasabi kan mga bagay na mayo nin kahulogan; an mga bagay na iyan an dahelan kan pag-abot kan kaanggotan nin Dios sa mga dai nagkukuyog saiya.
Huli ta kaidto mga lolong kita, mga masombikal, mga lagalag asin mga oripon kan manlaen-laen na kinabanon na kamawotan asin kawilihan. Namuhay kita kaidto na may maraot na boot asin pagkaara; ikinaongis kita kan ibang mga tawo saka ikinaongis ta man sinda.