“Khâpa ma na hmô?” na tah ta. Kei ta, “Ngôh suapa ta taopa meiôh tôh, a pawhmao liata a beikoh y ta, beikoh tawhta pâthao miasari kaw pua ta, cha chô liata meiôh miasari a ypa hmô na ta,
“Ahy hmahta meiôh rao sala su nyupa liata soh beih leipa aw ta, beih ta khu beih hra aw vei. O chhôh lâ a ngiapazy ta khaihna ama hmô thei nawpa ta, meiôh sona liata a soh tyh.
Na pôhpa kheihawhpa lia hmahta zoh leipa sala, khaihna ta a bie khiahta cha, meiôh khaihna ta khaihna a cha piepa hawhta, na pôhpa zydua a pakhaihsa aw,” tah ta.
“Ahy hmah meiôh rao sala beih ta khu beih leipa ta, rakhô ry liata soh beih hra vei. O chhôh lâ a ngiapazy ta khaihna ama hmô thei nawpa ta, meiôh sona liata a soh tyh.
Chatanachata chhâ moleipa nata paviapa hry liana heta, seina hnei leipa nata pathaihpa châ aw ei chi ta, vâ awhsizy hawhta ama hry liata nama khaih aw.
Chavâta na paosai hapa kha a thei la, ro la, hmiatua ta na tao tyhpa hmozy kha tao heih mah y. Chataleipatala nâ lâ a vy aw na ta, na ro vei khiahta cha, na meiôh patyuna kha a su tawhta ei pasie aw.