Abeipa ta hetana heta a tah: “Kei liata khâpa adoleina ma ama hmô tly, Châ pathlatuhpazy khata lâhlapi lâ na siesaipa ta, Hraoleipa a chadai ei ta, Hraoleipa lâta ama pua ha tly?
Ano ta a chhy aw ei ta, ama hnohta, ‘Hmeiseihta ta ei cha chho ei, he chyhsa chyh chaipazy hryta pakha chô liata nama tao leipa cha, ei chô liata a tao leipa nama châ,’ a tah aw ei.
Kha hlâta reipachhietuhpa, taolatuhpa nata pasipasawhtuhpa vaw châ hraw sah la, ngiapâleina vâta pahno leipa ta a taopa ei châpa vâta, zawngiahna ei hmô.
Abeipa cha a vy ta, a vaw duah ta, a aw tua notapa hawhna khata, “Samuela, Samuela!” tahpa ta aw heih ta. Samuela ta, “Reih mah y, châ chakaotuhpa ta a nathlie na,” tah ta.