Cha pano liata ahy ma a paw khopa a tao?” tah ta. Âmo ta, “A hmiatuapa,” tah ei ta. Zisu ta ama hnohta, “Hmeiseihta ta ei cha chho ei, chhiekheituhpazy nata âzuahnôzy ta Khazohpa khinarâh ama châ ngia khâh aw.
Phârisaih cha a duah ta, he hawhta thlah a chhâ: ‘Khazohpa y, mohropazy hawhta avyuhpa, chyhsa doleipa nata apheipa châ leipa na ta, he chhiekheituhpa hawhna chhao heta ei châ leipa vâta alyna bie ei cha hlâ.
Chanô lâ a heih ta, Saimaw hnohta, “He chanô he na hmô ma? Nâ ta la na o liata a vaw ngia na ta, ei phei a si nawpa ti chhao na pie va chi. He chanô deikua heta a mothlih ta ei pheizy padâ ta, cha cha a sâ ta a hru.
Zisu ta ama hnohta, “Mochaopa nama châ khiahta la, thaileichâna hnei aw veih ei chi. Châhrasala tahmâ cha, ‘Eima hmô thei,’ nama tahpa vâta, nama thaileichâna a y thlâh haw,” tah ta.
“Sôh hluhpi a pachô ha na ta, ei hneirôh haw, khâpa hmah a phahla va na,” tah chi ta, châhrasala rietheipa, ngiachhiechhihpa, dyhchhiepa, mochaopa nata thluahruapa na châ tahpa a pahno va chi.