14 നങ്കെ ആൾക്കാറാ ഉവകാരം നാത്തവേരാ ആകാതിരുപ്പേക്ക്, തേവയാനവോളയെല്ലാം ഉതവിയെ ചെയ് നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്കേക്ക് അവറെ പടിയ്ക്കട്ടെ.
അവൻ വശിയരുകിലെ ഒരു അത്തി മരമെ കണ്ടാലെ അത്തുക്ക് കിട്ടേക്ക് പോയെ; ഒണ്ണാ അത്തിൽ ഇലെ അല്ലാതെ പശമെ ഒണ്ണാം കണ്ടതില്ലെ; അതുനാലെ “ഇനിയിരുന്ത് ഒരുനാളും നിന്നേത്തിൽ പശം ഒണ്ടാകാതിരിക്കട്ടെ” ഒൺ അത്തുകാക്ക് ചൊല്ലിയെ; അപ്പണേ അത്തി ഉലന്ത് പറന്തേയെ.
നല്ലെ പശം കായാത്തെ മരമെല്ലാം വെട്ടി തീയിൽ ഇട്ടാകും.
നിങ്കെ എന്നെ പുറിച്ച് എടുത്തതില്ലെ, എണ്ണേക്കും നിലെനിക്കിനെ കനി കായ്ക്കിളത്തുക്ക് ഏൻ നിങ്കളെ പുറിച്ചെടുത്ത് ആയ്ക്കിവച്ചിരുക്കിനെ. അതുനാലെ എൻ നാമത്തിൽ കോക്കിനതെ എല്ലാം എൻ തകപ്പൻ നിങ്കാക്ക് തരും.
നിങ്കെ കനേമായ് കനി കായ്ക്കിനവോളെ നിങ്കെ എൻ ശിശിയരുകാടാനെ; അകനെ എൻ തകപ്പൻ മകത്തപ്പടിനെ.
അവറെ ചെയ്മവോലെ പവുലോശും കൂടാരെ വേലേ ചെയ്താൻ പിശപ്പുക്ക് തേവയാനെ അണയെ ചുരയ്ക്കുമത്; അതുനാലെ അവൻ അവറളും മത്തും ഇരുന്ത് വേലയെ ചെയ്മെ.
വാങ്കിനതെ വുടെ കൊടുക്കിനതാൻ നല്ലത് ഒൺ കരുത്താവ് ഏശു ചൊല്ലിയിരുക്കിനതെ നിനച്ച് നിങ്കെ ചമ്പാരിച്ച് നോയാളികേക്ക് കൊടുക്കോണും; അത്തുക്ക് ഏൻ നിങ്കാക്ക് വശികാട്ടിയാ ഇരുക്കിനെ.
തെയ്വ മക്കാക്ക് തേവയാനതെ അറിഞ്ച് അവറാത്തുക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്കേക്ക് പിരിയമായിരിൻ.
അതുനാലെ ഏൻ എരുശലേമുക്ക് പോയ് ഇം വേലെ ഓച്ചുവുട്ടാലെ ശ്പെയിനുക്ക് പോനവോളെ നിങ്കളെ വന്തു കണ്ട് പോകാം ഒൺ ഏൻ ആശിക്കിനെ.
കളുക്കിനവൻ ഇനിയിരുന്ത് കളുപ്പാനില്ലെ; കറുമമടഞ്ചി നെരുങ്കിനവനുക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്കേക്ക് നിങ്കെ കയ്യിൽ തേവയാനത് ഒണ്ടാളത്തുക്ക് ഉടയാ കയ്യിൽ നല്ലവേലേ ചെയ് ചമ്പാരിക്കോണും.
തെയ്വ മകത്തത്തുക്കും അവനെ പെരുമപ്പടുത്തിളത്തുക്കുംചൂട്ടി ഏശുകിരിശ്ത്തുവിലൊള്ളെ നല്ലെ കുണമൊള്ളവേരാളായ് നുറഞ്ചുവരോണുമൊൺ ഏൻ വായാതിനെ.
ഏൻ തെശലോനിക്കിയാവിൽ ഇരുന്തപ്പെ നിങ്കെ എനക്ക് ഒണ്ണിരണ്ട് വട്ടം തേവയാനെ അണെ ഉതവിയാ കൊടുത്തുവുട്ടെ.
എനക്ക് ബൊകുമാനം കിടയ്ക്കോണുമൊണ്ണില്ലെ, നിങ്കെ ചെയ്യിനത്തുക്കൊള്ളെ കൂലി തെയ്വം പെരുക്കി തരട്ടെ ഒൺതാൻ ഏൻ ആശിക്കിനത്.
അകനെ കരുത്താവിലെ പിരിയത്തിൽ പിശച്ചും അവനെ പിരിയപ്പടുത്തിനെ നിലമേൽ എപ്പണും ചെയ്യവച്ചും എല്ലാ നല്ലെ കാരിയമാം ചെയ് തെയ്വത്തിലെ അറിവിൽ വളറുകേക്ക് നിങ്കാക്കാകും.
ഇണങ്കരേ, എങ്കെ നിങ്കെ ഇടേൽ ഇരുന്തവോളെ എപ്പേരുപ്പട്ടത്തിൽ എങ്കെ വേലേ ചെയ്യെ ഒൺ നിങ്കെ നിനയാത്തതീ? നിങ്കകാൽ തെയ്വത്തിലെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ കാലത്തിൽ എങ്കെ നിങ്കാക്ക് തൊന്തരവാകാതിരുപ്പേക്ക് റാവൊണ്ണോ പകലൊണ്ണോ നാതെ എങ്കെ വേലേ ചെയ്യെ.
മത്തം എങ്കെ ആര് കയ്യിൽ നുണ്ണും തീനെ വായ്ങ്കി തുണ്ണതില്ലെ; ഒണ്ണാ നിങ്കളിൽ ആരുക്കും തൊന്തരവാകാതിരുപ്പേക്ക് റാവും പകലും ഉളച്ചും കറുമമടഞ്ചും എങ്കെ വേലേ ചെയ് വന്തെ.
വോറെ ഒള്ളവേരാ കുത്തമെ ചൊൽകേക്ക് ഇടവരാത്ത നിലേൽ ചത്തിയമാനതെ പടിയ്ക്കെ വയ്. അകനയൊണ്ണാ എതിരാളികെ നങ്കളെചൊല്ലി ഒരു കുറവാം ചൊൽകേക്ക് കൂടാതെ വെക്കം കെടുകേക്ക് ഇടവരും.
ഇം വശനം ഉറപ്പാ കണ്ണടച്ച് നമ്പുളതാൻ; തെയ്വമെ നമ്പിയവേരാ ഉടവുറളമേ നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്വെ ഒപ്പണയ്ക്കേക്കുചൂട്ടി നീ ഇം കാരിയമെല്ലാം കണ്ടിപ്പാ ചൊല്ലോണുമൊൺ ഏൻ ആശിക്കിനെ. ഇം വശനമെല്ലാം എപ്പേരുപ്പട്ടതും എല്ലാരുക്കും ഉതവിയാനതും താൻ.
നിങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവെചൊല്ലിയൊള്ളെ അറിവിൽ ഇതെല്ലാം നിങ്കളേത്തിൽ പെരികി പെരികി വരിനതൊണ്ണാ നിങ്കെ ഉശാരൊള്ളവേരായും വോറെ വേരാക്ക് ഉവകാരമൊള്ളവേരാളും ആകും.